Makale 25: DİCK TRACY

TOPLUM YAPISI – ÇİZGİ ROMAN

ETKİLEŞİMİ ÖRNEĞİ

DICK TRACY

Hazırlayan: eankara

‘’ Yurdumuzda ve Dünyada Polisiye Çizgi Romanları ‘’ dosyamıza başlıyoruz. İlk yazımızda, çeşitli sanatçıların çizimleriyle günümüze kadar varlığını sürdüren bir kahraman, Dick Tracy bulunuyor. İlgili çizgi roman sayfaları ve olaylarla, başlangıcından ( hatta başlangıcı öncesinden ) bugüne, çeşitli sanatçılar, araştırmacılar ve de yorumcuların görüşleriyle, Dick Tracy’nin yaşam öyküsünü izleyeceğiz. Ayrıca bu kahraman özelinde, yıllar içinde toplumda yaşanan olayların çizgi romana ( hem konuya hem de grafik yapıya ), çizgi romanın da topluma ( teknolojik yeniliklerden sosyal olaylara varıncaya değin ) etkilerine tanık olacağız.

‘’ Çizgi romanlar toplum bilincinin edinilmesine ve aktarılması meselesine bağlı olarak ortaya çıkmıştır. Çizgi romanlar belli toplumsal olay ve ilişkilerin aldığı ifade veya daha kesin bir deyiş ile bilinç biçimidir. ‘’ ( * )

Bu cümleler , ‘’ Çizgi Roman Olayı ve Toplum ‘’ başlıklı makaleyi yazan Prof. Dr. Ertan Eğribel’ e ait. Eğribel makalesinde çizgi romanların toplum bilincinin aktarılması ve yaygınlaştırılması açısından iki önemli rol oynadığını açıklıyor;

1 ) Çizgi romanlarda verilen olaylar dizisi ve değerler belli bir bilinci oluşturur. Çizgi roman belli bir ideoloji biçimidir, verili bilince aracılık eder.

2 ) Çizgi romanlar verili bilincin herkese yaygınlaştırılmasına aracılık eden bir ideoloji biçimidir. Geniş kitlelerin verili mesajlara sahip çıkması ile bireyin düzene / topluma ortaklığı sağlar.

‘’ Bir Popüler Kültür Ürünü Olarak Çizgi Romanın Kültürel Toplumsal ve Siyasal İşlevleri ‘’ başlıklı tezinde benzeri konulara değinen Uğur Gündüz, Ertan Eğribel’İn çalışmasından da yararlanmış. Gündüz’ün tezinde yazdığı bir açıklama, özellikle dikkatimi çekti .

‘’ Genelde kültür endüstrisi , özelde de ürünleri , yalnızca bilginin iletilmesine katkıda bulunmakla kalmaz; aynı zamanda, gerçekliğin algılanmasında ve günlük etkilerin değerlendirilmesinde mantığı ve görüş açılarını da şekillendirir. ‘’ diyor, Uğur Gündüz. (&) Mantık ya da görüş açısı bahsedildiğinde, aklıma ilk olarak polisiye yani suç konulu eserler geliyor.

**Humprey Bogarth Philip Marlowe rolünde**

Raymond Chandler, dedektiflerin en unutulmazı olan Philip Marlowe‘u yaratmıştır. 1930’lardan 1950’lere kadar Los Angeles’ın karanlık yeraltı dünyasında çalışan sert bir özel dedektif olan Philip Marlow için Chandler, ‘’ O bir kahramandır, o her şeydir ‘’ der. Bu tür ‘’ sert ‘’ karakterlere ilave olarak hemen hatırlayabileceğimiz, Mike Hammer, Sam Spade gibi başka ünlü karakterleri de eklemek mümkün.

Nilüfer Kuyaş

Nilüfer Kuyaş, bir yazısında; ‘’ Chandler’ın sözünü ettiği o modern kahramana çok ihtiyacımız var, bunu inkâr edemeyiz. Kötülüğe karşı bir arınma, temizlenme, kuvvetlenme ritüelidir polisiye roman okumak ‘’ diyor. Hiç şüphesiz çizgi romanlar için de bu çıkarımı yapmak mümkün.

Dick Tracy’nin, yaklaşık 100 yıla yakın süren uzun yaşamasının nedeninin, aslında güncel değerler, karakterler ve olaylarla olan yakın ilişkisine bağlı olduğunu göreceğiz. Dick Tracy 1931 yılında ilk kez okurlarının karşısına çıkmasından yıllar sonra 2024 yılında, yeniden karşımıza çıktı. Onun hikayesi , aslında polisiye de diyebileceğimiz, suç çizgi romanlarının tarihine katkısını, daha da önemlisi toplum yapısıyla çizgi roman sanatı arasındaki karşılıklı etkileşimlerini göstermesi açısından önemli.

Bu durum, okurların suç çizgi romanları türüne olan yoğun ilgisinin nedenlerini de bir bakıma gösterecek.

Dalton Çetesi’nin Aranma İlanı

Dick Tracy Dönemi Öncesi

19.yy. öncesindeki zaman diliminde , yaşanan suç olaylarını gösteren , farklı toplumlarda farklı eserler görüyoruz. Resim , gravür , minyatür gibi örneklere toplumun haber alma ya da seyir zevki gibi nedenlerle ilgi gösterdiği görülüyor.

19.yy.’da, özellikle Amerika’da ve İngiltere’de yapılan suç olaylarıyla, bu olayları gösteren resimlere ait araştırmalar, Dick Tracy başta olmak üzere, suç çizgi romanlarına olan talebin nedenleri üzerinde durmuş.

Christopher A. Casey

Tarihçi Christopher A. Casey, 19. yüzyıldan önce, İngiltere’de çoğu ağır suçun ölümle cezalandırılabildiğini, ancak kanunun uygulanması gelişigüzel olduğunu yazıyor. Bazı insanlar, başkalarına örnek olsun diye hırsızlık gibi suçlardan idam ediliyordu. Ancak ağır cezalar, yargıçların ve jürilerin mahkumiyet vermeyi reddetmesine veya resmi bir kraliyet affı aramasına yol açıyordu. ( *** )

Punch Karikatürü

Bu arada, Casey’nin yazdığına göre, teknolojik ilerlemeler ve yayın vergilerinin sonu gazete patlamasına yol açtı. Ve yayıncılar, şiddet suçlarının gazete sattığını hemen keşfettiler. 1849 gibi erken bir tarihte, hiciv dergisi Punch, bir babanın, hayranlıkla dinleyen bir aileye yüksek sesle korkunç gazete hikayeleri okuduğunu gösteren bir karikatür yayınladı.

İngiltere’nin saygın, geniş çapta okunan gazetesi The Times da bu eğilimdeydi. 1801’de cinayetten bahseden sadece altmış yedi haber yayınladı. 1850’lere gelindiğinde her yıl ortalama 599 cinayet haberi yayımlandı ve 1880’lerde bu sayı 1.003’e ulaştı.

Ancak, gerçekte, bir suç dalgası yoktu !!! Resmi istatistikler, 1840’ların sonundan 1870’lere kadar suçta bir düşüş olduğunu gösteriyor. Yine de 1863’te The Times , suçta sözde bir artış hakkında başyazı yazarak suçu doğrudan reformculara yükledi. Suç haberleri yeniden tüm hızıyla artarak 1888’deki ‘’ Karındeşen Jack ‘’ hikayeleriyle zirveye ulaşmıştır. ( **** )

William Hogarth’ın The Rake’s Progress adlı eserinde bir adam tutuklanma tehlikesiyle karşı karşıya – 1735

Artık, William Hogarth’ın eserlerini yapmasından çok uzun zaman geçmiş, medya ortamındaki güncel polisiye olayların görüntülerinin cazibesi, diğer Avrupa ülkelerinde de keşfedilmiş, çeşitli gazete ve dergilerde suçun var olduğu resimler çoğalmaya başlamıştı.

Fransa – 19. yy. Bir polis arabasına saldırı. Suç çeteleri Paris’in belasıydı

İtalya – 20.yy. başları – Walter Molino çizimi

Türkiye – Deli İbrahim’in Boğulması – Münif Fehim Çizimi – Yirminci Asır 143.Sayı 1955

Amerika’da da durum farklı değildi. New York Times’ın çok satan yazarı Mike Rothmiller tarafından bir derleme yapıldı. Derleme, iki cilt halinde, 1800’lü yıllara ait gazetelerdeki suç haberlerini, makaleleri içeriyor. Adı; Gerçek Suç Kronikleri.

Birinci cilt, erkekleri öldürme ve onları domuzlarına yedirme tutkusu olan Belle Gunness, Dr. Holmes ve onun “cinayet şatosu” The Bloody Benders ve “bebek çiftçisi” Amelia Dyer, Wyatt Earp’ün karanlık tarafı ve Amerikan Mafyası “The Black Hand”in öncüleri hakkındaki hikayeleri içeriyor.

İkinci Cilt, Billy the Kid, Jesse James, efsanevi “Jack the Ripper” Lizzie Halliday, Anna Maria Zwanziger, Jack the Haircutter, Butch Cassidy ve Sundance Kid, Nebraska Katili ve daha birçok şok edici olayların hikayelerini içeriyor.

‘’ Wyatt Earp, Billy the Kid, gibi korkunç karakterlerin ortak noktası nedir?’’ gibi soruların karşılığını bulmak için yapılan araştırma, aslında daha da önemli bir amaca hizmet ediyor. İnsanoğlunun suç olaylarına ilgisine büyüteç tutmak ve okura sunmak

Londra’nın doğusunda 1911’de bir polisiye olay

Mike Rothmiller bu konuda şanslı olduğunu düşünüyor‘’.

” Aslında başka bir kitap için araştırma yapıyordum. İngiltere’deki ve Amerika’daki 17.,18. ve 19. yy. içindeki olayları arşivden araştırıyordum. Gördüğüm suç hikayeleri büyüleyiciydi. Çünkü çoğu bugünkü insanların bildiği şeyler değildi, çoğu unutulmuştu. 1800’lerde parmak izi , DNA araştırması gibi imkanlar bugünkü gibi yoktu. Bir ya da birkaç hafta içinde yakalanamayan insanlar çoğunlukla unutuluyordu. O zamanlarda neyin suç olarak görüldüğünü, kimlerin suçlu olarak kabul edildiğini okumak ilginç. Örneğin, cadılardan bahsedildiği zaman kaç kişinin asıldığını, ya da vurulduğunu görüyorsunuz. ‘’ ( * )

Tüm bu araştırmacıların bahsettiği şeyler olurken, kanun adamları Viktorya elitleri tarafından konulan düzenleyici yönetmelikleri uyguluyordu. Genellikle İrlandalı etnik kökenler olarak tasvir edilmelerine rağmen, polis alt sınıflara sempati duymuyordu. Karikatüristler tarafından da saygı görmüyorlardı. Çizgi romanların ilk on yılında bulunan en yaygın polis tipleri, zalimlikleri ve aptallıklarıyla karakterize edilen küçük figürlerdi. Okur kitlesi suç çizgi romanları için çoktan hazırdı. Dick Tracy‘nin kahramanlıkları otuz yıl sonra gelecekti.

Kuzey Yakası Çetesi’nin yedi üyesi bir garajda tuzağa düşürüldü, Chicago’nun kontrolü için İrlandalı Kuzey Yakası sakinleriyle savaşan Al Capone’nin rakip çetesinin üyeleri tarafından vurularak öldürüldü .

Bir Kahraman Doğuyor

1930’lardaki Amerikalılar adalete suçluların teslim edilmesini görmek için açlardı. 1920’lerde Yasaklama döneminde organize suç hızla artmıştı ve yasa kaçakçıları yakalayıp mahkum edemiyordu. Amerika Birleşik Devletleri’nde banka soygunları neredeyse günlük olay haline gelmişti. Bu durum, Federal Soruşturma Bürosu‘nun (FBI) kurulmasına ve önemli aranan suçlular için ” Halk Düşmanı” unvanının kullanılmasına yol açtı .

Dillinger Çetesi

Barrow Çetesi

Bu dönemde Dillinger Çetesi , Barrow Çetesi ve Barker–Karpis çetesi gibi ünlü çeteler ortaya çıktı . Gerçek hayatın artan kanunsuzluğundan bıkan Amerikalılar, aşırı derecede kötü dolandırıcılara karşın acımasız adaletin uygulanmasını istediler. Ve böylece, Robert M. Yoder‘in belirttiği gibi, Gould’un “komik olmayan çizgi romanı” doğdu.

Gould’un Tracy öncesi sunduğu önerilerinden biri

Aslında, Chester Gould, başarılı olmadan önce yayıncısı Joseph Medill Patterson‘a altmış başarısız çizgi roman fikri sunmuştu.

4 Ekim 1931’de Chester Gould‘un Dick Tracy‘si yukarıda görüldüğü şekilde, Detroit Mirror’ın sayfalarında ilk kez sahneye çıktı. Chester Gould, Chicago’nun manşetlerinden alınmış ve dönemin sert gangster filmleriyle desteklenen yeni ‘’ sert gerçekçilik ‘’ stiliyle çizgi roman görünümünü önemli ölçüde değiştirmişti. Gould’un, kalın çizgiler ve yontulmuş yüzler ile karmaşık olay örgülerini kullanması, huzursuz ortamda bulunan okuyucuları kısa sürede memnun etmişti.

Devabil Kara, ‘’ Toplumsal Olayların Sanata Yansıması ‘’ makalesinde, çok doğru bir noktayı vurgulamış;

‘’ Sanatçı, doğası gereği sosyolojik değişimler içerisindeki çelişkileri ürünleriyle yansıttığı gibi, bu çelişkileri kendine özgü bir yolla biçimlendirerek farklı sanatsal ifadelere ulaşır. ‘’ diyor. ( + )

Galip Tekin

Çizerimiz Galip Tekin bu durumu , açıklamalarıyla bir bakıma desteklemiş ;

‘’ Ben kurgubilime mecburiyetten başladım. 12 Eylül 80 darbesinde her şey yasaktı. Bizim en büyük beslenme kaynağımız ise politikacılardı. O da yasaklanınca derdimizi kurgubilimle anlatmaya başladık. ‘’ diyor.( ** )

Çizgi bandlar arasında gezindiğimizde şunu görüyoruz; Güncel hayata ait gözlemlerini, belli bir kurgu anlayışıyla çizgi band karelerine taşıyan Gould, tam da Sayın Kara’nın düşüncesini doğruluyor.

**All Capp 6 Kasım 1950 Time kapağında**

All Capp Time Kapağına bakarken

Bu arada, bir konuyu daha belirtmekte yarar var. 1934 yılından itibaren yayınlanmaya başlayan Li’ll Abner ( bizdeki adıyla Hoş Memo ) , kısa zamanda sevilen çizgi roman kahramanı olmuş, yaratıcısı All Capp ise giderek dünya çapında üne ulaşmıştı. Li’ll Abner’da, Amerika’nın kurgusal bir dağ köyündeki , tam anlamıyla taşra ailesinin yaşamı hicivli olarak , karikatürize edilmiş karakterlerle sunuluyordu.

Fearless Fosdick

Bu çizgi band serisinin yan karakterlerinden biri olan ‘’ Fearless Fossdick ‘’ ; geriye taranmış siyah saçları, incecik ayrılmış bıyığı ve Tracy’ninkinden bile daha belirgin, sivri bir çeneyle sonlanan belirgin bir alt çene çıkıntısı olan polis memuruydu. Ayda sadece 22 dolar maaş alan, aptal ama inatçı bir polisti. Aslında Dick Tracy’nin bir parodisiydi. (Fosdick, Ağustos 1942’de bir Li’l Abner macerası içinde ilk kez sahneye çıktı . )

Chester Gould, 27 Kasım 1938’de yayınlanacak Dick Tracy Pazar bölümünü çiziyor.

Chester Gould’lu Yıllar

Gould, New York Daily News’i magazin gazetelerinin öncüsü haline getirme sürecinde olan efsanevi yayıncı Joseph Patterson‘a gönderdiği bir dizi özel bandda kahramanını “Plainclothes Tracy” olarak icat etti. Patterson, ismin daha basit olan “Dick Tracy” olarak değiştirilmesini önerdi ve Gould’un şiddete, iğrenç kötülüğe ve hatta sadizme olan eğiliminin magazin tarzına dair vizyonuyla iyi uyuştuğunu anlamış gibi görünüyordu. Muhteşem renkli Tracy Sunday şeridi, on yıllar boyunca Sunday Daily News’in kapak ambalajı olacaktı.

Gould’un Dick Tracy konuları, iç mekanlarla sınırlı kalmaz, isimsiz metropolünün tehlikeli sokaklarına taşar. Burada, karanlık sokakların belirsiz, taslak önerileri, neredeyse çıplak vitrinler ve soyut, bina bloklu ufuk çizgileri, görünüşte zamansız bir loş ışıktan dışarı doğru yüzmektedir. Anlatılan hikayeler,
okuyucunun kendi yaşadıklarına yakındır. Şeritler boyunca karakterlerin kıyafetleri, sürdükleri arabalar ve konuşma biçimleri bu yakınlık hissini artırır , Gould hikayelerinde karakterlerini ve çevresini okuyucuların 1920’ler ve 30’lardaki Amerika Birleşik Devletleri’ne yerleştirir. Böylece ,okuyucuya daha gerçekçi izlenimler verilmiştir. Dick’in kirli oyunlarındaki gangsterler ve de kendi kendini yetiştirmiş kurtarıcılar, birbirini izleyen sayfalarda etten kemikten insanlar kadar gerçek hissedilir.

Dick Tracy kendi planlarını uygularken, gerçek dünyadaki polislerin ve hakimlerin sokaklara geri dönmelerine izin verdiği suçlulara hiçbir taviz vermedi. Onun benzersiz adalet anlayışı, korkmuş, hayal kırıklığına uğramış okuyucular için çok ihtiyaç duyulan bir arınma sağlamıştır.

Ancak, Gould’un kendi itirafına göre, senaryo konularını genellikle ilerledikçe uyduruyordu, planlarının nereye gittiğini ve Tracy’yi bir sıkıntıdan nasıl kurtaracağını nadiren biliyordu !!

Gould’un ilgi çekmeye başlayan Dick Tracy karakteri, dikkat çektikçe macera içindeki karakterler – özellikle kötü karakterler – bazen şikayet konusu olmuştur.

Flattop karakteri

Yazar Jimmie Tramel‘in 9 Ekim 2014 tarihli Tulsa World makalesinde belirttiği gibi, Gould suçlu Flattop’a Oklahoma’nın Cookson Hills’inden olduğunu duyurduğunda, bu ifade “hem Sallisaw belediye başkanı Oscar Capps’i hem de Gould’u basılı olarak eleştiren Sequoyah County Times sahibi Wheeler Mayo’yu rahatsız etti:

“Bir Pawnee çocuğu neden kötü adamlarından birinin Oklahoma’dan olmasına izin verir ki?” diye yazdı.

Gould, Ocak 1944’te “Eylemlerimde sabotajın en ufak bir zerresi olmadığını temin ederim” demişti.

Charles “Pretty Boy” Floyd

Aslında, Gould’un Pawnee’nin yaklaşık 150 mil güneydoğusundaki Cookson Tepeleri’ne atıf yapması, muhtemelen gerçek hayattaki 30’lu yılların gangsteri Charles “Pretty Boy” Floyd‘a bir göndermeydi. Floyd, bu tepelerde büyümüştü ve bazı kaynaklara göre Flattop karakterine ilham kaynağı olmuştu !

Garyn G. Roberts’ın Kitabı

Garyn G. Roberts için bir ‘’ Dick Tracy tarihçisi ‘’ diyebiliriz. Roberts kitabında ; Chester Gould (Dick Tracy’nin yaratıcısı), asistanları Dick Locher , Max Allan Collins (15 yıldan uzun süredir hikayeleri yazan) ve çizgi romanla ilişkili birçok kişiyle yapılan kapsamlı araştırmalar ve röportajlar sayesinde Dick Tracy’nin kültürel bir ikon olarak ortaya çıktığını vurguluyor. Roberts ayrıca; Dick Tracy çizgi bandlarında hem yenilikçi hem de yerleşik polis yöntemlerinin kullanıldığına ve Tracy’nin ailesi ile diğer polislerin tasvirlerinin bir hayli gerçekçi olduğuna değinmiş.( *** )

Gould, çizimlerini yaparken özgünlük için adli tıp ve ceza prosedürleri üzerinde çalışsa da, doğaçlamaları bazen absürd hikayelere yol açmıştır. Ama, tuhaf gibi görünen teknoloji araçlarının da erken tanıtımını yapmıştır. Örneğin, çift yönlü bilek radyosu (1946) ya da taşınabilir gözetleme kamerası (1948) gibi.

1950’ler Dick Tracy’nin en parlak dönemi olarak kabul edilir. Nitekim , kahramanımızın Türkiye’de okunmaya başlanması yine bu yıllardadır.

Gould, bu yıllarla ilgili Amerikan yaşamındaki gelişmeler hakkında güncel hikayeler sundu ; ve pembe dizi öğelerini tasvir etti. Ancak, Dick Tracy’nin polis memuru maaşıyla açıklanamayacak kadar gösterişli bir şekilde yaşaması bazı tartışmalara yol açtı. Ayrıca okurlar, maceralardaki kötü adamların çizimlerindeki grotesk üslubu garip bulmuşlardır.

1960’ların dünyası Dick Tracy’nin doğduğu yıllardan çok farklı hale gelmişti. Artık, Amerikan halkında bıkkınlığa yol açan, kanunsuz çeteler dönemi , topluma korku yayan şiddet uygulamaları geride kalmıştı. Dick Tracy’nin özellikle politikaları ve polisi yüceltmesi beğenilmeyen unsur olmuş, hatta bu durum eleştirilerin gelmesine neden olmuştu. Bu eleştiriler, Tracy’nin aya yaptığı ziyaretler gibi, daha fazla bilimkurgu odaklı hikayenin ortaya çıkmasına neden oldu.

1960’lı yılların sonunda Dick Tracy şiddeti savunduğu gerekçesiyle, yoğun olarak eleştirilir. 1968’de Senatör Robert F. Kennedy‘nin bir suikastçı tarafından öldürülmesinden bir gün sonra, şeridin son paneli, “Şiddet altındır, kötülüğü bastırmak için kullanıldığında.” sözlerinin geçmesi, şeridi yayınlayan gazetelerin sayısının azalmasına neden olmuştur.

Chester Gould

Chester Gould’lu Yılların Sonu

1931 ile 1977 arasında Gould‘un çizim stili birkaç evrimsel aşamadan geçti. 1977’ye gelindiğinde Gould’un mürekkep çizgileri daha kalın ve biraz daha yuvarlak hale gelmişti. Yakın çekimleri ve orta çerçeveleri daha kapsamlı bir şekilde kullanıyordu. Tracy; ilk yıllarında daha olumsuz bir tip olmasına rağmen, Gould’un emekli olduğu 1970’lerin sonlarında bir hayli değişmiştir. Otoriteye saygılı ve her ne pahasına olursa olsun polisi savunma konusunda bir karşı kültür ikonu haline gelmiştir.

Gould, dedektiflik, alet edevat ve sonunda bilimkurgu suçla mücadele icatlarındaki (iki yönlü bilek radyosu gibi) prosedürel ayrıntılara olan sevgisiyle ünlenmiş olsa da, görsel dili minimalist ve soyuttu. Günlük çizgi romanı, dışavurumcu bir hayal dünyasına düşmüş gibi hissettiriyordu.

Son Şerit

Gould, tüm zamanların en popüler ve başarılı gazete çizgi romanlarından biri olan Dick Tracy‘yi 1931’den 1977’deki emekliliğine kadar yazdı ve çizdi.

Gould Ailesiyle

Chester Gould‘un ailesi (Chester Gould’un kızı Jean Gould O’Connell, oğlu Tracy O’Connell ve kızı Sue Sanders ) Ohio State Üniversitesi Billy Ireland Karikatür Kütüphanesi ve Müzesi’ne (BICLM) önemli miktarda orijinal Dick Tracy çizgi romanı ve ilgili materyal bağışladı .

( The Saturday Evening Post’un 17 Aralık 1945 tarihli sayısında yer alan “Dick Tracy’nin Patronu” başlıklı makalede Gould’un yılda 150.000 USD kazandığı açıklanmıştır. )

Ödül

Ayrıca, okurlarla iyi ilişki kurulmasına bir örnek 1949 yılından verilebilir.

Chicago Tribune’de, 17 Ocak 1949’da bir ilan verilir. Altı hafta boyunca günlük olarak THE TRIBUNE’ün arka sayfasında tam renkli olarak yayınlanan dizi, okuyuculara 25.000$ nakit ödül kazanma fırsatı sunmuştur. Paranın, dizinin sonundaki gizemi en iyi cevaplandıran kişilere ödeneceği bildirilir.

Daha sonraki Dick Tracy yazarlarından Mike Curtis, Chester Gould hakkında şöyle açıklama yapar ;

“Yazma biçimiyle Charles Dickens’a çok benziyordu. Dickens inanılmaz karakterler yarattı, Gould da aynısını yaptı.”

Gould’lu yıllara baktığımızda, sanatçının suç sorununu öne çıkarırken, kahramanlardan yoksun halka, adalet sistemi açısından çürüyen şehirleri kendine özgü kurallarıyla savaşarak kurtaran bir kahraman yarattığını görmekteyiz.

Rick Fletcher

Chester Gould’lu Yıllar Sonrası

Chester Gould 1977’de çizgi romanlardan emekli oldu; son Dick Tracy şeridi aynı yılın 25 Aralık Pazar günü (Noel Günü) basılı olarak yayınlandı. Sonraki Pazartesi günü Dick Tracy , Max Allan Collins ve uzun süredir Gould asistanı olan Rick Fletcher tarafından devralındı . Collins adalet sistemine Gould’dan daha az alaycı bir bakış açısıyla yaklaştı. Teknoloji konulu gelişmiş araçlar aşamalı olarak kullanımdan kaldırıldı. Süreçte yeni yan karakterler yaratıldı. Rick Fletcher 1983’te öldü ve yerine 1950’lerin sonu ve 1960’ların başında Gould’a çizgi romanda yardımcı olan editöryal karikatürist Dick Locher geçti . Locher’a 1986’da ölen oğlu John yardımcı oldu. 2010’lu yıllara yaklaşılırken yazar ve sanatçı olarak Dick Locher görülür.

2010 ‘lu Yıllar

Mike Curtis ve Joe Staton , 80. yıl dönümünü kutlarken çizgi romanı devraldıklarında “Dick Tracy” nin uzun zamandır hayranlarıydı . Staton, hayranları tarafından “E-Man” ve “Green Lantern”daki çalışmalarıyla tanınan Eisner Ödülü sahibi bir sanatçıyken, Curtis, Harvey Comics’te bir çok maceranın yazarlığını yapıyor.

İkili, geçmişten kalan çizgi romanlarının sağda solda iptal edildiği 2011 yılında çizgi romanı devraldı. Ancak onların yönetimi altında, “Dick Tracy” sadece hayatta kalmadı, aynı zamanda üç kez ‘’ Harvey Award for Best Syndicated Strip ‘’ Ödülü’nü kazanarak gelişti.

Curtis: Ekibimizde beş kişiyiz. Joe ve ben varız, Shelley Pleger mürekkep ve harflendirmeyi yapıyor. Shane Fisher renklendirmecimiz, sonra da polis danışmanımız Walt Rymer var . Bu, şu anda herhangi bir şerit için rastlanabilen büyük bir ekip. Bu çalışmalar, Dick Tracy için kesinlikle bir yeniden başlatma değil, ama köklerine geri dönüyor diyebilirsiniz. Tracy’nin artık moda olmasa bile şapka takmasına karar vermiştik.

Staton : Temel olarak, sadece kendi yorumumuzla klasik “Dick Tracy” çalışmalarını yapmak istedik. Mike’ın hikayeler için fikirleri vardı , ben de her zaman daha önceki yıllarımdan beri Tracy’yi yapmak istemiştim. “Tracy” ile ilgilenmek ve etkinlikler yapmanın bir nimet olması arasında, başka hiçbir projeye konsantre olamadım, bu yüzden bir devamlılık için yola çıkıyorum ve Shelley tüm şeridi yapacak – kalemler, mürekkepler ve harfler – ve sonra ben katılıyorum. Evet, Tracy şapka takıyor ve ofisten her çıktığında yağmurluğunu giyiyor. Bu onun süper kahraman kostümü. Görüntüleri geleneksel, ikonik ve tanınabilir tutmak istedik.

Shelley Pleger

**2021 yılında Shelley Pleger, 2024 yılında da Charles Ettinger Dick Tracy’yi devralıyor**

Ve 2024 Dick Tracy’si

Mermiler ve ölümün kol gezdiği şehirde, Dick Tracy tüm bu olumsuzluklara son verebilecek mi ? Arkadaşlarına ne kadar güvenebilecek ?

Dİck Tracy, okurlarının karşısına çıkmasından yıllar sonra, 2024 yılında, Miami merkezli ‘’ Mad Cave Studyoları ‘’ isimli yayıncı kuruluşla yeniden aramıza katıldı. Ancak, bu son gelişinde, geniş sanatçı kadrosu bulunuyor. Dick Tracy’nin yayın hayatının başladığı 1930’lu yılların üzerinden uzun süre geçti. Toplum yapısı değiştiği gibi, çizgi romanlardaki grafik yapının estetik anlayışı, hatta yayın formatı bile değişmiş durumda.

Yeni Dick Tracy’yi sanatçılarının açıklamalarıyla anlamaya çalışalım.

Moreci

Michael Moreci ( Yazar ) :
‘’ Dick Tracy’yi filmden beri seviyorum, o karaktere ve içinde yaşadığı dünyaya tutkuyla bağlıyım. Alex, Chantelle ve ben bu projeye yıllardır bu yüzden bağlı kaldık. Bazı insanlar bunu zaten biliyor, ancak Archie’de bir Dick Tracy serisi almaya çalıştık , ancak bir hak sorunu bu girişimi rayından çıkardı. Bana göre Dick Tracy dünyası, Örümcek Adam veya Batman kadar zengin. Neden? Sadece harika kahraman karakter yüzünden değil, aynı zamanda en iyilerden biri olan haydut galerisi yüzünden de. Dick Tracy, suç türünü seven insanlar olarak Alex ve benim için özellikle zengin karakterdir. Dick Tracy’nin çekiciliğinin büyük bir kısmı, keşfedilmemiş potansiyeli. Örneğin, James Bond’un Casino Royale’de gördüğü gibi modern bir muamele görmemiş olması aklımı başımdan alıyor . Tracy’nin geçmişini araştırıp ona biraz modern bir yorum katarak büyüme ve yaratıcılık için çok fazla alan var. ‘’

Segura

Alex Segura ( Yazar ) :
‘’ Alex Segura : Evet, Michael tam isabet etti. Dick Tracy üzerinde çalışmak hepimiz için yıllardır bir hayal ve hedefti ve hikayemizi hayata geçirmek için uzun yolculuğun sonunda eğlenceli kısma ulaştığını hissediyorum! Çocukluğumdan beri DT evrenine hayranım, eski Gould gazete şeritlerini, Beatty filmini ve — söyleyeceğim — film romanlarını da okuyorum. Michael’ın dediği gibi, Dick Tracy’nin dünyası zengin, karmaşık ve akılda kalıcı karakterlerle dolu. Daha yeni ısınıyoruz.’’

Segura, kitapta ‘’ yaratıcı danışman ‘’ olarak görev yapan Chantelle Aimée Osman’ın işlevini şöyle açıklıyor.

‘’ Chantelle, Michael ve benim eski bir dostumuz ve Dick Tracy haklarını alma sürecinde önemli bir rol oynadı. Hikaye ve marka açısından odadaki güçlü bir ses ve gerçekten paha biçilmezdi. ‘’

Borges

Geraldo Borges ( Çizer ) :
‘’ Sanatımda Sean Philips ve Ed Brubaker’in yaptıklarından etkileniyorum. Elimde görmüş olduğunuz Dick Tracy kitabını çok önemsiyorum. Alex ve Michael’in yazdıklarına Dick Tracy konseptini uyarlamaya çalışıyorum. ‘’

Gould 1947 yılında Life Dergisi için yaptığı gösteride, gözleri bağlı olarak Dick Tracy’yi çiziyor.

Okurların bunca yıldır ilgisini çeken Dick Tracy çizimlerinin başarısında, sürekli değişen toplum yapısıyla bağı olmasının payı büyük. Okuduklarımız bir bakıma, suç çizgi romanlarının tarihi aslında

Dick Locher’İn çiziminde, Chester Gould’un vefatı sahnesinde Dİck Tracy ve yanındakiler saygı duruşunda bulunuyor.

Görüldüğü gibi konu uzun ve detaylı, çoğu kez çeşitli eğitmenlerin konferans dizisine özne olabilecek nitelikte. Chester Gould‘un “modern zamanların Sherlock Holmes‘u” döneminin en popüler çizgi roman karakterlerinden biri olarak, yüzlerce günlük gazetede görünmüş, kitap, film, dizi, radyo programı ve oyuncaktan oluşan bir ev endüstrisi başlatmıştı. 1930’lardan itibaren günümüze kadar farklı dönemlerin özelliklerini ( gangsterler, çeteler, mafya, emniyet, hukuk, teknoloji, pembe diziler,… ) içeren Dick Tracy çizgi bandları ve çizgi romanları hayatımızda yer almaya devam ediyor.

Yazının sonunda, Dick Tracy Chester Gould Sanatı” 4 Ekim – 30 Kasım 1978 tarihleri arasında Karikatür Sanatı Müzesi’nde düzenlenen sergi kataloğu için, Matt Masterson tarafından bir araya getirilen DICK TRACY 1931-1977 yılları arasındaki 200 karaktere bakalım.