MİSTER NO KM Sayı: 1, MİSTER NO
Lal Klasik Maceralar 1, Haziran 2007
Bonelli Editore, Haziran 1975
İlk basım: Haziran-1975
Öykü: 119 sayfa
(Bu öykünün devamı bir sonraki kitabın ilk 23 sayfasıdır)
Senaryo: Guido Nolitta (yani Sergio Bonelli)
Çizimler: Gallieno Ferri
Kapak: Gallieno Ferri
Efsanevi… 1 numara… Amazon’dan çok Zagor’un Darkwood‘una benzeyen bir ormanda geçer Mister No öyküsü. Zagor ekibinden olan Nolitta-Ferri ikilisi bize çılgın ve kaotik batı dünyasından kaçan ve Güney Amerika’nın uykulu Manaus‘una sığınan bir pilotun maceralarını anlatmaya başlar. 1950‘ler… Mister No, ilk bölümde, dizinin tipik bir örneği olmaya aday bir durum yaşıyor. Müşteri tarafından aldatılan Mister No…
Mister No’nun macerası, sanki hayali bir sunucu olan, bir New York seyahat acentasının çalışanı tarafından anlatılarak başlar: Jerry‘ye, ‘uykulu vaha’ olan Manaus‘u tavsiye eden kişi bir tur operatörüdür. Operatöre daha sonra da rastlayacağız. 20 yıldan daha uzun bir süre sonra, Mister No’nun dönüş hikayesinde (Lal 58. New York’a Dönüş ve Lal 59. Düşmanın Gölgesi). Öykü bizi doğruca Manaus’a getiriyor, burada bizimkinin zaten başı belada: SS (burada daha Kruger) ile kısa bir tanışma yaşarız.
Hemşerilerinden Sam Tucker, Mister No’yu pilot olarak kiralar. Toprak örnekleri alması gerektiğini söyler. Ancak müşterinin belirttiği yere varır varmaz gerçek planı ortaya çıkar. Plan ormana düşen bir uçakta kalan elmasları kurtarmaktır. Maçeteleriyle ormana dalarlar. Uçak bir Catalina’dır. Ancak elmaslar uçakta değildir ve Guaribo kabilesinden bir avuç yerli savaşçı, Tucker ve Mister No’yu esir alıp köye götürür. Tucker burada bir meslektaşı olan Jackson‘ı bulur. Kazaya Tucker’ın sebep olduğu ortaya çıkar. Üçü, yerlilerin gözetiminden maceralı bir kaçışla kurtulur, Ancak Jackson, Guaribo’ların mızraklarıyla öldürülür. Diğer ikisi Piper‘a sığınır. Makineli tüfek tehdidi altındaki Mister No, Tucker tarafından suç ortaklarının onu beklediği Costa Baixa‘ya gitmeye zorlanır.
Guido Nolitta, (yani Sergio Bonelli) tarafından tasarlanan dizi çok net bir kronolojik yapıya sahip 1950’ler… Özellikle bu macera 1952 yılında geçmektedir.
Gallieno Ferri, dizinin grafik yaratıcısı. Ama 2. sayıdan sonra sadece kapakları çizdi. O da 115. sayıya kadar. Cenova’lı sanatçı tarafından tasarlanan son iki macera bu. Artık bir süre Bignotti ve Donatelli çizecek Mister No’yu. Gerçi Zagor’un o tuhaf, dişlek, şapşal, karikatürize tiplerini hiç bir zaman çok sevmedim ama…!
Serinin tipik bir sahnesi, Mister No’nun uçağının kalkış sahnesidir. Çalışması için tekmelenmesi gerekir. Bir de bundan sonraki öykülerde bol bol duyacağımız Mister No şarkısı “Hayat ne güzel hoş. Haydi durma sevgiline koş”. Mister No’nun kolunda yonca olan gömleği daha dikilmemiş, şimdilik normal gömlek ve mont giyiyor.
Mister No’nun uçağına gelince; iki yan bağlantı çubuğu tarafından desteklenen yüksek kanatlar, iniş takımı ve kuyruk tekerleği. Uçağın, Piper Cub ailesinin bir parçası olan Piper Aircraft şirketinin olduğu açıkça gösterilmektedir. Bu ilk maceradaki uçak büyük ihtimalle Piper Cub J-3 ya da aynı aileden Piper Cub PA-11 olabilir (ki büyük ihtimalle PA-11).
Mister No, öykünün finaline doğru kullanılan makineli tüfeği yanlış isimlendirir. 45 kalibrelik “Hayd Inland” der. Halbuki Bahsettiği silah tamburlu değildir. Elinde tuttuğu silah Thompson’dur.
Mister No: “Bana hakaret etmene izin veremem, Çavuş… Bir kere ben ne işsiz güçsüzüm ne de serseri… Brezilya makamlarının verdiği bu resmi belgede gösteriyor ki kurallara uygun bir turist rehberiyim!”
Çavuş: “Puah. Hala ilk müşterisini bekliyen bir sinek avcısı!…“
Mister No: “İşte bu doğru! Ama hala umudumu yitirmedim. Zaten son kalan paramı bir turist uçağına yatırmam da bunu gösteriyor. Bu yüzden biraz saygıyı hakediyorum.”
MERAKLISINA
ÇİZGİ ROMANTİK İLE GERÇEK HAYALLER 