
KAÇIRILAN ÇOCUK
Çizgi Düşler 676-677/36-37. cilt)
Yayın yılı. Şubat-Mart. 2017
Yazan. T. Faraci
Çizen. G. Acciarino
Kapak. C. Villa
Öykü Toplam 220 sayfa


Öykü: Öykümüz, bir gurup kiralık katilin bir çiftliği basması ile başlar. Herkezi öldürme emri almışlardır. İçlerinden biri, Kennet Bowen; ufak çocuğun öldürülmesine karşı çıkar ve herkesi kurşunlar. Sadece biri yaralı olarak kurtulur, Lee. Çocuğu da yanına alan Bowen çiftlikten ayrılır. Tesadüfen Tex ve Carson ordan geçmektedir. Haliyle olaya dahil olurlar ve Bowen’in peşine düşerler. Bowen hızlı bir silahşordür ve kaybedecek hiçbir şeyi olmayan, vicdansız, yalnız kovboydur. Peki, o zaman çocuğu neden kurtarmış ve koruması altına almıştır?..

Özellik: Sinemada da çokça işlenmiş bir konu. Yalnız intikamcı. Karısı ve çocuğu öldürülünce bütün ahlaki değerlerini yitiren ama konu çocuklar olunca ilkeli ve vicdanlı olan silahşor. Fakat çok tutarlı ve benzerlerinden daha başarılı bir öykü. Ve çizgileriyle Gianluca Acciarino; Her vinyette ve sayfada tek tek siyah/beyaz dengesini adeta ölçerek, ara tonlar kullanmadan (gri kullanmadan) ying-yang dengesi gibi işliyor tablolarını. Hafif ve net tarzıyla, hem karakterlerin ruh hallerini açığa çıkaran yakın çekimlerde hem de aksiyon dolu pasajlarda her zaman başarılı çekimlerle senaryoyu dengeliyor.
İsimler: Carson, Kenneth Bowen, Timothy Mitchell, Lee, Richard Hall, Ronald Cobbs,
Mekanlar: Kolorado, Madison Creek.


Meraklısına: Bu uzun bir öykünün, birinci bölümü. 703-704 sayılarda öykü devam ediyor. (Mylos Kitap. Aylık Tex 1-Bowen’in İkinci Yaşamı/Aylık Tex 2-Gidecek Yer Yok. 2023). Ayrıca, bu senaryonun iyi bir senaryo olmadığını iddia eden bir yazıyı da hemen altta bulacaksınız.
TEX HASTALARINA NOTLAR
Tex, kaçırılan çocuk ve bilişsel uyumsuzluk.
Roberto Sedda. 03/16/2017

Geçen gün bu hikayenin ikinci bölümünü okudum ve sonunda sizinle paylaşmak istediğim bazı şüphelerle karşılaştım ama önce sizi uyarmalıyım. Şüphelerimi açıklayabilmek için önemli detayları anlatmam gerekecek. Kitabı okumayanlar için muhtemelen sürprizin tadını kaçırabilir. Hikaye şu şekilde gelişiyor: Küçük çiftçileri mülklerinden kovmak isteyen ve bu amaçla her zamanki katil çetesinden yararlanan önemli bir spekülatör var. Bu baskınlardan biri sırasında gruba yeni bir silahşor, Ken Bowen eklenir ve çiftliğin sahibini bizzat öldürür.
Bu detay önemli: Onu bizzat öldürüyor. Ancak hemen ardından çiftçinin küçük oğlunun da evde olduğunu fark eder (bu noktada çocuk önemli bir tanık ve aynı zamanda mülkün mirasçısıdır) ve ne pahasına olursa olsun onu güvenli bir yere götürür. Geçmişiyle ve kızının ölümüyle bağlantılı olaylarla ilgili nedenlerden dolayı eski ortaklarına karşı çıkar; Şöyle söyleyelim: Bowen herkesi öldürebilir ama çocukları öldürmez!

İkinci önemli detay: Çocuk, Bowen’ın babasını öldürdüğünü bilmiyor. Hikayenin kendisi çok özel değil, beni ilgilendiren şey ise sonu. Son zamanlarda (yani son yüz veya daha fazla sayıda diyelim) giderek artan bir final biçimi. Tex; Bowen’e merhamet gösteriyor ve onu yeni bir hayata başlaması için serbest bırakıyor. Tabii ki küçük Tim’e iyi bir hayat sunması şartıyla (bu arada Tim, mirasından mahrum kaldı ve biz bunun ne olacağını bilmiyoruz).
Yani Bowen, geçmişte yok olan ailesine karşılık, babasını öldürdüğü yeni bir oğul sahibi olur .Allah Allah.

Bilişsel ve bilişsel olmayan uyumsuzluklar: Bilişsel uyumsuzluk terimi, duyularımızın veya deneyimlediklerimizin, bildiklerimizle çatıştığı durumları belirtmek için kullanılır; sanki bir gün güneşin batıdan doğduğunu fark etmişiz mesela, ya da bir lokantada şekerlik getirmeleri ve içinde tuz olması gibi: insan şekerlik denklemine o kadar alışmış ki (ve tuzlu kahve içmek, iğrenç).
Kurtarıcı Bowen. Ben şunu söylemeyi tercih ederim: katil. Tex’in bu sayısında da aynı şekilde sarsılan bir şey var: hadi buna anlatı uyumsuzluğu diyelim. Tex; klasik dönem maceralarında, hiçbir zaman özellikle adalet arayan bir karakter olmadı. Ama bir taraftan da öyleydi; küçük balıklar çok fazla zarar görmeden kaçabilirdi, özellikle de suç örgütünün gerçek büyük yüzünün ortaya çıkmasına yardımcı olduklarında. Ancak ortalama bir küçük balık için yargıca iyi bir söz söyleme, darağacından kurtarma veya iyi muamele görme vaadi vardı. Ama; özellikle son on yıldır yazılan öykülerde final yazımında değişiklikler görmeye başladık. Kendi sorumluluklarını yerine getirmedikleri için yanlış yola sapanlar için, hafifletici nedenlerden yararlanabilme hakkı veriyor Tex bol bol.


Bowen da bu kategoriye giriyor. Karısına olan sevgisi nedeniyle silahını bırakan genç silahşor, çiftliği tehdit edildiğinde silahını kılıfından çıkartır. Ancak şiddet işe yaramaz ve karısı ile kızı öldürülür. Bu noktada şiddeti son noktaya getirir ve sevdiklerinin ölümüne sebep olan herkesi temizleyeceği bir katliama başlar. Sorun şu ki Tex aslında haklı. Ve ne kadar da haklı olursa olsun, Bowen’ın ellerinde oldukça fazla kan var. Üstelik bunların bir kısmı masumların kanıdır. Eski tarz Tex senaristleri bu masum kanı, görülmesine izin vermeden hikayenin kıvrımlarına yedirirlerdi. Faraci bunun yerine gözümüzün önüne koyuyor.
Diğer klasik bir çözüm ise, günahının bedelini ödemesidir. Yoksa Tim’in sevgisi onu kurtarmaya yeterli olabilir mi? Belki evet. Ama çocuğa yardım ettiği için kaçma hakkı verilen Bowen’la çözülebilecek dramatik bir gerilim var. Günahları büyük ama o çok acı çekmiş ki daha fazla ölüm istemiyoruz. Uygun olabilir. Olabilir. Ama hem canını kurtarmak hem de öldürdüğün adamın oğluyla hayatını yeniden kurmak? İşe yarıyor mu? Ya da en azından; belki farklı bir senaryoyla işe yarayabilirdi. Binlerce alternatif olabilir ve belki biri tatmin edici olabilir, kim bilir. Ancak Faraci’nin bu bu öyküsünde işe yaramıyor. Aceleci ve sonunda banal ve aslında çelişkili ve uyumsuz kalıyor. Ve bu anlatı çözümüne izin veren Tex, bu nedenle adil değil keyfi görünüyor. Onun gibi bir kahraman için bu açıkça okuyucuyu rahatsız eden başka bir uyumsuzluk.

