SICAK ŞEHİR
KEN PARKER ALTIN SERİ Sayı: 13
İlk Baskı: Ağustos 1978
Senaryo: Giancarlo Berardi
Çizimler: Giorgio Trevisan
Kapak: Ivo Milazzo
Ken ve Pat, Canyon City’deler. Pat’in annesinin orada olduğunu gösteren bir adres vardır ellerinde. Fakat gittikleri adreste anne değil, bir hırsız çetesi büyük bir plan içindedir. Şehrin bankalarını, madenini ve dükkanlarını bir gece içinde soymaya çalışacaklardır. Mahkemelerde yıllarca çalışmış Bert Knight, bu olay için tutulan sekiz suç ortağının yardımıyla yapmayı planlamaktadır soygunu. Pat’ı kaçırarak Ken’i de dahil ederler bu işe. Bu öyküde ince planlanmış bir soygun romanı havasına sokuyor bizi Berardi. Hem de çok iyi yapıyor…
Öykü 1874 yazında geçiyor.
Milazzo, ikinci öyküyü çizmeyi Trevisan‘a bırakmış. Ama daha sonra devam edecek. İlk albümde giriş sayfası başlıkları yoktu. Önceki öykü olan ‘Pat O’Shane’in öyküsü’nün şarkı sözleriyle değişik bir şekilde anlatıyordu bize detaylar. Yenilikçi bir şekilde de olsa işlevini yerine getirdiği söylenebilir.
Hiç kimsenin kahraman rolüne sahip olmadığı bir çete. Ancak öne çıkan karakterler arasında şakacı Jerry Kastner (ki öykünün sonunda polis olduğu ortaya çıkıyor), gizemli Elaine Knight namı diğer Glenda Dawson (namı diğer Muriel Chaze?) ve tabii ki Pat O’Shane. Ancak suçlular öne çıkmıyor.
Gerginliği azaltmak için Berardi, iki sekans arasındaki diyaloğu da içeren kısa mizahi skeçler ekliyor (sayfa 80-81). Berardi, ‘San Francisco’da Büyük Vurgun’dan sonra ikinci kez Gay’lere karşı yumuşak bir hiciv ile yaklaşıyor.
Konu, Amerikan polisiye hikâyelerinin ustalarından biri olan ve aralarında Richard Stark‘ın da bulunduğu çeşitli takma adlarla tanınan Donald Westlake‘e bir saygı duruşu niteliğindedir. Yazarın en bilinen dizi kitaplarından birinin kahramanının ismi ‘parker’dir. Profesyonel suç karekteri, katı yürekli ‘Parker’.
”Öykü, Pat’in unutulmaz portresine yeni bir parça daha ekliyor: Ateşli bir hayal gücüyle canlandırılan, hayalperest, aynı zamanda cesur ve korkak bir genç kız. Pek çok bakımdan yazarlar tarafından şefkatle tasvir edilen tipik bir genç. Onun en iyi tanımını bir önceki sayıda bizzat Ken yapmıştı: Onun içinde birbirleriyle kavga eden kadın ve küçük kız var. Ken’le olan ilişkisi dalgalıdır: komik kavgalar Ken’in sabırsızlandığı anlarla değişir, ancak geriye kalan sahneler Pat’in ‘görmüş geçirmiş kadın’ rolünü oynamayı bırakıp kendini gösterdiğinde ikisi arasındaki sevgi dolu suç ortaklığının sahneleridir. Tüm ergenlik kırılganlığına rağmen Ken ona sabırla ve şefkatle ama babacık olmadan yaklaşıyor. Bu kitapta özellikle Pat, Elaine/Glenda ile geçirilen gecede anne şefkatine ihtiyaç duyan küçük bir kız olarak karşımıza çıkıyor; ilk güvensizliğin ardından giderek daha yakın bir ilişki kuruluyor ve neredeyse onu tanıyacak noktaya geliyor. İşte Pat’in içindeki anne.” (Bu paragraf Alessandro Cigni tarafından yazılmış. Ubc Fumetti’den Alınmıştır)
KEN PARKER’IN ÇOK MERAKLISINA
ÇizgiRomantik 