KEN PARKER ALTIN SERİ Sayı: 10, BEYAZ TOPRAKLAR

İtalya İlk Baskı: Mart-1978

Senaryo: Giancarlo Berardi

Çizimler: Bruno Marraffa

Kapak: Ivo Milazzo

“New England‘ın enkazından çıkabilen Ken ve Eskimo denizci Nanuk. Kaptan Chase ve karısı Laura, kuzey Alaska’nın bir yerinde, hatta herhangi bir yerinde “Beyaz topraklar”a çıkarlar. Bu ölüm kalım mücadelesidir artık. Nereye gittiğini bilmeden yaşamaya çalışma mücadelesi…”

1872-73 kışı…

 ‘Beyaz Topraklar’ ve ‘Erkekler Ülkesinde’ Jack London’dan kokular bulmak mümkün. Ama, Alaska ve Kanada deyince, 20. yüzyıl kuşağının Jack London’u hatırlamaması pek mümkün değil. Belki de Tay Yayınları’nın Alaska ismi ve kuzey macerası ile başlaması da bizi buradan tavlamak  içindi.

37-40. sayfalarda Nanuk, Ken’e Eskimo kültürüne göre insanlığın kökenini anlatır.

Berardi; bu öyküde bizi bir tür “Kara Roman” içine sokuyor. Umutsuzluk, ölüm korkusunun yaptırdıkları, zor karşısında karakterin ortaya çıkışı. Bu öykünün çizeri Bruno Marraffa, bazı Mister No  çizimlerinden de tanıdığımız, sert kalemi ve detaycı anlatımıyla Milazzo’dan farklı gibi dursa da, Marraffa bu sert öyküye çok yakışmış. Gergin sahnelerdeki siyah ağırlığı daha da vurucu oluyor. Müthiş. Hele tipi fırtınası çizimleri o kadar inandırıcı ki…

Ken: “Doğru anladıysam, sizin dininizde ‘cehennem’ diye bir yer yok!.”

Nanuk: “O çirkin yer bizde yok.. Ben düşünüyor, bu hayat cehennem… Onun için biz ölümden korkmuyor… Cehennemi belki de siz beyazlar uydurdu… Ya da belki biz sadece daha şanslı…”

Ken: “Veya sadece daha bilgili.. Doğru olan senin anlattıkların mı bilmiyorum Nanuk. Ama güzel…  Daha da önemlisi senin buna inanman…”

(Kaynak: Ubcfumetti.com – Hakan Şaşmaz – Murat Mıhçıoğlu – Google Amca)