KEN PARKER ALTIN SERİ Sayı: 11, ERKEKLER ÜLKESİ

İtalyada İlk Baskı: Nisan 1978

Senaryo: Giancarlo Berardi

Çizimler: Bruno Marraffa

Kapak : Ivo Milazzo

“Zorlu yaşam mücadelesinden kurtulan Ken ve Nanuk, bu öyküde Eskimo yaz mevsimi ve geleneklerini yaşamaktadırlar. Ken, yeni dostları Jalu ve Enja ile bir beyaz yerleşimine varmaya çalışırlar”.

Ken’in Eskimo köyünde geçirdiği yaz 1873 yılıdır.

Bu sayı aslında gerçek bir hikaye sayılmayabilir. ‘Kablunak’; yani beyaz adamın Eskimo köyünde kalması ve Eskimo kültürünü tanımasının öyküsü. Yaşlı Şaman Babaluk‘un ayın ruhunu anlatması, Jolu‘nun Enja’ya beceriksizce kur yapması, Ken’in Enja ile “dinlenmediği” için Jolu ile kavga etmesi…

1933 yılında W.S. Van Dayk tarafından çekilen Eskimo filmi Berardi’nin hafızasında çokça yer etmiş belli ki. Gerçi film Hollywood’da gişe yapmadıysa da bu senaryo ‘erkekler ülkesi’  için kullanma kılavuzu gibi olmuş.

Enja: “İyi oldu!. Böylece aptal bir aletle karını takas edemeyeceğini öğrenmiş oldun!.. Üstelik oğlunu da bu işe karıştıracaktın!..” 

Jolu: “Oğlum mu?..” 

Enja:; “Evet kalın kafalı adam!.. Bu kadın bir bebek bekliyor!..“

Jolu: “Oh Enja… Çok mutluyum!.. Ama neden daha önce söylemedin!?. Bu anı çok bekledim.. Eğer kız olursa onu boğarız… Ama oğlan olursa ona dedesi gibi Arnik adını koyarız!..“

Enja: “Ona nenesi gibi İtuk adını vereceğiz ve eğer kız olursa onu kesinlikle boğmayacağız!..“

Jolu: “Ama geleneğimiz böyle!.. Önce bir erkek çocuğumuz olmadan bir kız çocuk yetiştiremeyiz!..“

Enja: “Gelenekler bu kadının umurunda değil!.. Ve hazır söz açılmışken, şunu iyice kafana koy ki, bundan sonra…”

 (Kaynak: Ubcfumetti.com – Hakan Şaşmaz – Murat Mıhçıoğlu – sevgili Google amca)