Lal Aylık 165-166-167. Cilt
Orijinal. 371-372-373
ORMAN YANIYOR/SS MEYDAN OKUYOR/DİRENİŞ

Yazan. G. Nolitta
Çizen. (165) Fabrizio Busticchi ve Luana Paesani
(166) Fabrizio Busticchi, Luana Paesani ve Roberto Diso
(167) Roberto Diso ve Domenico, Stefano Di Vitto kardeşler
Kapak. Roberto Diso
İlk Yayın Tarihi. Nisan-Mayıs-Haziran 2006
Öykü toplam 286 sayfa

Öykü: Brezilya’nın Acre bölgesinde, yoksul kauçuk toplayıcıları ile ormanları yakarak hayvan otlakları haline getiren, büyük toprak sahipleri arasında artık açık bir çatışma var. Dostu SS’i bulmak için Acre’ye gider Mister No. Dostu SS, ona dönen kirli olayları anlatır. SS’in sevgilisi Celina, yoksulların direnişine destek veren bir insan hakları savunucusudur. Ayrıca, uçağıyla taşınmasına yardım ettiği, Avukat Meurisse de onların tarafındadır. Top yekün mücadelede, Mister No ve SS hangi tarafta olduklarına çoktan karar vermişlerdir. Burgama isimli güçlü şirkete ve onun Rudy Webber liderliğindeki güvenlik elemanlarına meydan okurlar!..

Özellik: SS, epeydir ortalarda görünmüyordu. En son Lal Aylık 155. sayıda görmüştük. Mister No, ülkesinden döndüğünden beri SS‘i bulmak istiyordu. Bu öyküde iki dost yeniden buluşuyorlar.

Bu öyküde 5 çizerin kalemini görüyoruz. Çizim tarzları birbirine yakın olan ama tabii ki ufak tefek farkları olan 5 çizer. İlk 150 sayfayı, Fabrizio Busticchi ve Luana Paesani çizdi (165. sayını tamamı ve 166. sayının ilk 59 sayfası). Sonraki 117 sayfayı Roberto Diso (166. sayının 60. sayfasından, 167. sayının 83. sayfaya kadar). Ve son 40 sayfayı da Domenico ve Stefano Di Vitto kardeşler çizdi (167. sayının sonuna kadar).

Fabrizio Busticchi, 1953’te Milano’da doğdu, Monza Sanat Enstitüsü’nün reklam grafikerliği bölümünden mezun oldu. 83 yılına kadar çeşitli yayınevlerinde çalıştı. Alfredo Castelli; Henry Rider Haggard’ın yarattığı karakter olan Allan Quatermain’den esinlenerek Martin Mystere’ı yaratmadan önce, kısa süre yayınlanan ve Martin’in prototipi olan Allan Quatermain’in tipolojisini Busticchi yarattı ve çizimlerini yaptı. 1993’te Mister No tasarımcıları ekibine katıldı. Luana Paesani ile birlikte çalışarak uzun yıllar katkıda bulundu. Yine Luana Paesani ile beraber, 2006’da Demian için, 2012’de Saguaro için ve aynı yıl Nathan Never’ın yan serisi olan Universo Alfa için çizimler yaptı. Sadece Luana Paesani ile ortak çalışma yaptı. 15 Şubat 2017’de Milano’da vefat etti.

Luana Paesani ise, 1970 yılında Roma’da doğdu, ama Milano’da yaşıyor ve çalışıyor. Milano’daki Çizgi Roman Okulundan sonra, bazı hikayeler çizdi. İllüstrasyonlar, plak kapakları ve bir dizi kitap ve video kaset kapağı hazırladı. Fabrizio Busticchi ile birlikte Sergio Bonelli Editore’de, Mister No için ilk olarak ‘Kaplanın Dönüşü’ (Lal Aylık 8 ve 9/Orijinal 212-213) hikayesiyle ilk kez sahneye çıktı. İki sanatçı, Amazon pilotunun başka hikayelerini de çizdiler. Ormanın ve orada yaşayanların sesini duyurmak konusunda son derece hassas olduklarını kanıtladılar. Amazon florası ve faunası, ayrıntılı çizimleri ile hayat buluyor onların çizgilerinde. Çünkü Luana Paesani, hayvanları, özellikle de atları çok seviyor ve haliyle doğayı çok çok önemsiyor. İkilinin nerdeyse hiç fotoğrafı yok. Sosyal tipler değiller. onlar çok konuşmuyor ama kalemleri çok güzel şeyler söylüyor!

Bu iki ustanın, Busticchi ve Paesani’nin, üstüne basarak yazıyorum, ustanın, çizimleri müthiş. Heyecan ve kavga sahneleri, belki Diso ya da Bignotti gibi uçuşan, sert, acımasız ve atraktif değil. Ama yüz ifadeleri, vücut dilleri ve özellikle elleri ile, evet elleri ile durumları çok iyi ortaya koyuyorlar. çizimlerinde eller çok önemli. Toplam 150 sayfalık bölümde, 9 adet yakın plan, el çizmişler.

Stefano 1949 ve Domenico Di Vitto 1950 yılında dünyaya geldi. Çizgi roman üzerine birlikte çalışan iki kardeştir. Stefano çizimleri yaparken Domenico çinilemelerle ilgileniyor. Mandrake’nin senaryosunu yazmayla başladılar mesleğe. 1982’de Bonelli yayınevine katıldılar. Sonunda 2008 yılına kadar çizmeye devam ettikleri Mister No’nun, düzenli sanatçıları oldular. ‘Zagor’larda da kalemleri var. Renkli kişilikleri olan kardeşler, müzik ile de ilgileniyorlar. Hatta ÇizgiRoman çalışanları için çeşitli turlar da yaptırıyorlarmış.

Bu öyküde, SS‘in sevgilisi Celina Camargo‘nun, yoksulların direnişine destek veren bir insan hakları savunucusu olduğunu söylemiştik. Celina burada bir simge olarak kullanılmış. Boselli usta, Amazon ormanlarının yok edilmesini engellemek için uğraşan, hak savunucusu olan ve öldürülen sendikacı, Chico Mendes‘e saygı duruşunda bulunmak istedi.
Chico Mendes, 1975’ten beri Brasil Kırsal İşçiler Birliği’nin Genel Sekreteriydi. Amazon ormanlarının ormansızlaşmasına karşı mücadeleye etmiştir. Bölgedeki toprak sahipleri tarafından alenen tehdit edildi. Amazon ormanlarına ‘çökme’ çalışmaları sırasındaki on yıl boyunca, yüzlerce çiftçi yargısız hapsedildi. Bu arada Chico Mendes de tutuklandı ve işkence gördü. Ancak kırsal işçi sendikası çok güçlendi ve Acre Eyaletinin en büyüğü haline geldi. Mendez, 1988’de iki çiftlik sahibi tarafından öldürüldü. Aralık 1990’da, Chico’nun defalarca çatıştığı toprak sahibi Darly Alves da Silva, cinayetin azmettiricisi olduğu gerekçesiyle 19 yıl hapis cezasına çarptırıldı, suçun faili olan oğlu Darci de aynı cezayı aldı.

George Lakey, SS’in korumalığını yaptığı bilim adamı olarak adı geçiyor öyküde. George Russell Lakey, ABD’li, Şiddetsiz Devrim ve Sivil İteatsizlik kavramına akademik temeller ekleyen bir aktivist, sosyolog ve yazardır. Ayrıca aktivistler için ‘Doğrudan Eğitim’ olarak adlandırdığı deneyimsel bir eğitim uygulamasını da geliştirdi.

Gelelim lambaya. Avukat Jean Meurisse‘nin, taşınırken gözü gibi koruduğu bir lamba var. 30’lu yıllara ait Liberty tarzı, Tiffany Lamba. Avukatın tabiriyle ‘Lady Tiffany’. Tiffany lambasının önemi nedir? Ressam Louis Comfort Tiffany, iyi bir doğa ve manzara ressamıydı. Benzersiz bir yaklaşım geliştiren Tiffany, çalışmalarında ışık, renk ve doğanın kullanımına daha büyük önem verdi. Zamanla, Roma ve Ortaçağ cam sanatı (Vitray) ve Art Nouveau sanat tarzı ilgisini çekti. Bu merakı, onu daha fazla insanın, evlerine girme çabası içine soktu. Ve sonuçta, daha fazla insanın evlerinde sanatın ve güzelliğin keyfini çıkarmasını sağlayacak lambalar tasarlamaya başladı.

Parabellum-Pistol, Pistol Parabellum, Luger P08 ya da popüler adıyla Luger. 1898 yılında Georg Luger tarafından dizayn edilmiş, Alman silah üreticisi Deutsche Waffen tarafından 1900 yılından itibaren üretilmiş, yarı otomatik bir tabancadır. 20. yüzyılın ilk yarısında siviller ve ordu mensupları için popüler bir silah olmuştur. Luger, Alman ordusunun tabanca ihtiyacını karşılamak için üretilmiştir. Farklı tasarımı, dayanıklılığı, menzili ve daha güçlü olmasıyla, Colt M1911‘ten çok üstün bir tabancadır. Yalnızca Alman subayları tarafından değil; Sovyet subayları, İngiliz, Amerikan, Türk ve Fransız subaylarınca da kullanılmıştır. Silahın en can alıcı özelliği, şarjörü ve namlusu değiştirilerek, aynı mekanizmanın hem 7.65 mm hem de 9 mm kurşun atabilmesidir. Bu özelliğinin sebebi alman ordusunun imza koyduğu anlaşma gereği 7.65 mm çapından büyük silah taşıyamamasıdır.

Çenesi düşük, turizm rehberi Tukon kuşu‘muz, bu öyküde de anlatmaya devam ediyor. Önce Brasil şehrini, sonra Acre eyaletini, daha sonrada, öykü içindeki çizer değişimlerini yumuşatmak için boş boş konuşuyor. Kuş kafası işte!

SS, Mister No ve Celina evde otururlarken, Celina gitar ile içeri girer ve Bossa Nova tarzı bir şarkı çalacağını söyler. O konuşmada Tom Jobim’in iki şarkısından söz edilir. ‘Chega de saudade’ ve ‘Aguas de Março’. ‘Aguas de Março’, besteci Tom Jobim‘in 1972 tarihli Brezilya şarkısıdır. 1974’te Elis Regina ile düet versiyonu yayınlandı. Aguas de Março‘nun bestelenmesinden önceki yıl, Tom Jobim hayatındaki tek büyük siyasi zulme maruz kalmıştı. Brezilya’daki askeri diktatörlük döneminde, hüküm süren sansüre karşı bir protesto amacıyla, Tom Jobim ve bazı müzisyenler bir manifesto imzalayarak Rede Globo’nun Uluslararası Şarkı Festivali’nden çekildiler. Aralarında Tom’un da bulunduğu on iki sanatçı gözaltına alındı ​​ve birkaç saat boyunca sorguya çekildi. Chico Buarque , Edu Lobo ve Ruy Guerra’nın daha sonra yaptığı açıklamalara göre, yayıncı kuruluştan bir yönetmen oradaydı ve müzisyenlerin festivale dönmeleri konusunda ısrar etti. Baskı işe yaramadı. Altta ‘Aguas de Março’nun şarkı sözlerinden bir bölüm ve şarkının kendisini bulacaksınız. Gerçi şahsi fikrim; Astrud Gilberto‘nun da bu şarkıyı çok iyi söylediğidir. Aslında bu da Boselli ustanın saygı duruşu; Tom Jobim’e ve Astrud Gilberto’ya.

MART SULARI
Yılandır, sopadır, Joao’dur, Jose’dir
Eldeki dikendir, ayağındaki kesiktir
Yazı kapatan Mart sularıdır
Kalbindeki yaşam vaadidir
Bu sopadır, taştır, yolun sonu
Bu bir kütük, biraz yalnız
Bu bir basamak, bu bir köprü
Bu bir kurbağa, bu bir kurbağa
Güzel bir ufuk, bu bir ateş salı
Yazı kapatan Mart suları
Bu hayatın vaadi kalbinde

İnsanlar: SS, Avukat Jean Meurisse, Celina Camargo, Bento, Darcy Saldano, George Lakey, Rudy Webber, Yüzbaşı Pinto, Polis Walmyr, Avukat Bachner, Doutor Thiago.
Mekanlar: Brasil şehri, Acre Eyaleti, Rio Branko, Castanheira, Peru, Quitos.