EĞLENCE BİTTİ

Lal Aylık 168. sayı
Orijinal. 374. sayı
Yazan. G. Nolitta
Çizen. Domenico, Stefano Di Vitto kardeşler
Kapak. R. Diso
İlk Yayın Tarihi. Temmuz 2006
Öykü toplam 84 sayfa

Öykü: SS, küçük bir parti vermek istemektedir. Bir ahçı, müzisyen, iki güzel kız ve Mister No. Nehir kenarındaki partide SS, Mister No’ya artık Manaus’u terk edeceğini açıklar. Fakat, oradan geçen üç sarhoş asker eğlenceyi rezil ederler. Çıkan kavgada SS, bir askeri yaralar ve hapse girer. Ordu, Mister No’ya şantaj (takas diyorlar) yaparak, SS’i serbest bırakır. Mister No’dan ne istendiğini bu öyküde öğrenemiyoruz. Bakalım Mister No’nun başına ne gelecek…
Özellik: Di Vitto kardeşlerin çizdiği 84 sayfalık bir geçiş öyküsü (peşrev). İyi çizimler. Öykü Nolitta tarafından yazılmış. Bir önceki öykü olan Orman Yanıyor’da ölen, SS’in sevgilisi Celina Camargo’nun cinayeti ile bilgi alırız. Azmettiriciler hapse atılmıştır.

Evet, SS gideceğini söylüyor Mister No’ya. Arjantin‘de, San Carlos de Bariloche‘ye. SS büyük bir keyifle anlatır gideceği yeri. ”…İsviçre tarzı bir dağ evi, bol miktarda kar ve çam ağacı olan bir kart! Üstünde de Arjantin postalarına ait bir pul! Dört mevsimin de yaşandığı bir ülke. Bu yüzden memleketime dönmüş gibi olacağım. Ayağıma kayaklarımı takıp karlı dağların beyaz sonsuzluğuna dalacağım!..” Ve bu öyküden sonra SS’i göremeyeceğiz (Lal Mister No Yeni Maceralar serisine kadar).

Yine bu öyküde, Mister No da yaşamayı hayal ettiği yeri söyler. Rurrenabaque, Bolivya‘da. Mister No, serinin sonunda yerleşeceği yer ile ilgili spoiler veriyor bize. SS’e şöyle anlatır ‘Rurre‘yi. ”Benim de ‘burası tam aradığım yer ve yeni yuvam burası’ dediğim oldu elbette! Ne zaman orada birkaç gün geçirsem, bunu düşündüm. Fazla uzak sayılmaz, Bolivya’nın Riberalta şehrinden, iki gün daha gidiyorsun. Derken öyle bir noktaya geliyorsun ki, çevrenin o hiç değişmeyen manzarası, yerini, el değmemiş sık ormanlarla kaplı tepelere bırakıyor. Ve gözünün önünde, zamanın değiştiremediği çok hoş bir görüntünün ortasında birkaç evden oluşan bir köy beliriyor. Elektrik yok, sadece küçücük bir otel var ve inanmayacaksın ama banka yada turizm acentası bile yok. Başkent La Paz’la tek bağlantısı, aşılması zor ve bozuk, araba katili bir yol. Uçurumların kenarından giden bu ürkütücü ve virajlı yoldansa, zenginler, Amazon ormanlarının sıcak topraklarına inmek için uçak kullanmayı tercih ediyorlar. Ama daha önemlisi, Güney Amerika’nın en harika manzaralarından birini havadan izlemek. Yunga denen tropikal vadilerin insanı mest eden yeşilliğinden, And Dağlarının yüksek tepelerine kadar uzanan bir görüntü”.

Portekiz’cesi, ‘Garota de Ipanema‘, İngilizcesi ise ‘The Girl from Ipanema‘ olan bu şarkı, 1962 yapımı bir bossa nova ve caz şarkısıdır. 1962’de, bestesi Antonio Carlos Jobim tarafından yapılmış, Portekizce sözleri ise Vinicius de Moraes tarafından yazılmıştır. Ipanema, Rio de Janeiro şehrinin güney bölgesinde yer alan şık bir mahalledir. Şarkı, Ipanema’da yaşayan on yedi yaşındaki Helo Pinheiro‘dan esinlenerek yazıldı. Her gün, plaja giderken Veloso kafenin önünden geçerdi. Bazen annesine sigara almak için kafeye girer ve onu beğenenlerin ıslıkları eşliğinde oradan ayrılırdı. Jobim ve Moraes’de bu duruma ilgisiz kalamadılar. İlk kayıt 1962 yılında yapıldı. 1964 yılında, Astrud Gilberto ve kocası Joao Gilberto‘nun söylediği versiyon, uluslararası bir hit oldu. Moraes, Helo Pinheiro’dan şöyle bahsetti bir röpörtajda. “Altın rengi bir genç kız, çiçek ve denizkızı karışımı, ışık ve zarafetle kaplı, denize doğru giderken solup giden gençlik duygumuzu, bize ait olmayan bir güzelliği yanında taşıdığı için, görüntüsüyle bize de hüzün verir. Güzel ve melankolik sürekliliğiyle yaşamın bir armağanı gibi.” Şarkının You Tube kaydını aşağıda bulacaksınız.

Öyküde bir Brezilya yemeğinden bahsediliyor. Yemeğin ismi ‘Kibe‘. Mısır, nane ve kıyma ile yapılan Arap (Lübnan) usulü lezzetli köfte deniyor kitapta. Resminden anlaşıldığı gibi, bizim içli köfteye çok benziyor biçimi. Birde, Albay Braga mister No’ya ”Bahia’daki ‘creolo’ mutfağına çok düşkün olduğunuzu hatırlıyorum.” der. Brezilya Creolo mutfağı; Avrupa , Afrika ve Kolomb öncesi Yerli geleneklerinin birleşiminden, sömürge zamanlarında doğan bir mutfak tarzıdır. Aynı yemekte, çok farklı ürünlerin birleşiminden oluşur. Çok baharatlı, tatlı, tuzlu karışımlar ve keskin kokulu ürünler bir araya getirilir. Bu yemeklerden en bilineni ve sevileni, Muqueca‘dır. Muqueca, Angola ve Brezilya deniz ürünleri güvecidir. Karides veya balıkla, domates, soğan, sarımsak, limon ve kişnişle yapılır .

İnsanlar: SS, Joao, Tecai, Emidia, Aşçı Augusto, Caio Arseno, Er Waidir, Er Celson, Avukat Sarmento, Albay Rogerio Braga.
Mekanlar: Manaus.