125. öykü
orijinal. 191-192. sayı
Lal Yeni Seri. 24-25. sayı
MAJORANA OLAYI

Senaryo: Alfredo Castelli
Çizimler: Pino Rinaldi ve Lucio Filippucci
Kapak: G. Alessandrini
İlk yayın tarihi. Şubat, Mart 1998

Hazırlayan: eankara

Öykü: Hidrojen bombalarının üretimi için gerekli bir bileşenin çalınması, İtalyan fizikçi Ettore Majorana’nın 1938’de gizemli bir şekilde ortadan kaybolmasıyla iç içe geçmiş durumda. Altrove üssünün telepatları Majorana’nın kendisinden gelmiş gibi görünen bir mesaj alırlar. Chris Tower, atom bombasının yapımı için gerekli bir unsur olan belirli bir parçaların çalınması konusunda Martin’den yardım ister. Mesaj, yalnızca Martin Mystere’in önleyebileceği korkunç bir felaketi duyuruyor…
İnsanlar: Java, Başçavuş Johnson (1938), Robert Egan, Chris Tower, Ettore Majorana, Enrico Carelli, Emilio Segre.
Mekanlar: New York, Tennesse, İtalya, Roma, Agharti.

Bilindiği gibi Martin Mystere maceraları , bir bakıma arkeoloji alanından tarihsel alanlara , çözülememiş büyük bilmeceler ya da resmi bilimin dikkate almadığı veya henüz rasyonel olarak çözülmemiş bilmeceleri ele almakta. Pek çok gizem içeren çeşitli alanlara açılım yapan Martin maceralarından ‘’ Majorana Olayı ‘’ macerası , bu kez bilim alanına girerek bir bilim adamının yaşamına büyüteç tutuyor.

Bilimsel, tarihsel , fantastik  tüm unsurların bir araya geldiği, adeta bir muamma mozaiği oluştuğu Martin maceraları sonuçta , söz konusu muamma kavramına bir açıklama getiriyor. Bu sonuçları akla yakın görebiliriz ya da kabul etmeyebiliriz . Ama , sanırım daha da önemli olan şey , her biri gerçek hayatta karşılık bulan , bu muammalar konusundan haberdar olmamız.
Majorana Olayı macerasının ortaya çıkışı da ilginç. Alfredo Castelli ,bilim adamı Ettore Majorana’nın ortadan kayboluşunun 50. Yıldönümünde , 1988 yılında yazıldı ve kısmen sanatçı Pino Rinaldı tarafından çizildi. Ama , maceranın senaryosu tam 10 yıl sonra yeniden düzenlenmiştir. Düzenlenen senaryo üzerine sanatçı Lucio Filippuci çizimlerden sorumlu olmuştur. Ancak , grafik yapının detayları hakkında açıklamaların bulunduğu bölümde görüleceği gibi Rinaldi’nin çizimleri de yer almaktadır.

Sonuç olarak , bilinen kısa yaşamında bilim dünyasına önemli gelişmeler sağlamış bir bilim adamının, bugün için hem buldukları hem de yaşamının sonu gibi konulara , bir de ‘’ Martin Mystere ‘’ dünyası açısından bakmak , sanırım ilginç olacaktır. Çünkü , bu kez karşımızda yaşamının bir bölümünde ortadan kaybolan ve de daha sonra başına ne geldiğini hala bilemediğimiz , çok önemli bir bilim adamı var karşımızda !!

MACERANIN GRAFİK YAPISI
Majorana Olayı macerasında genellikle , renkli Martin Mystere maceralarından tanınan Lucio Filippucci’nin çizgilerini görüyoruz.
Sanatçının yalın çizimleri , serinin belkemiği çizeri denilebilecek Alessandrini’nin tarzına bir hayli yakın. Ancak , komando saldırısı gibi , daha gerçekçi çizimler gerektiren sahnelerde Pino Rinaldi’nin çizimleri görülmekte.

2018’de yitirdiğimiz Pino Rinaldi’nin son çizdiği macera , Majorana Olayı. Rinaldi geçmiş yıllarda, Marvel şirketi adına ‘’ Captain Marvel ‘’ , ‘’ Thor ‘’ gibi çalışmalarda bulunmuş.
Yazının ilerleyen bölümlerinde görüleceği gibi, Filippucci’nin bazı çizimleri eleştirilmiş, göze çarpan kareler arası bazı tutarsızlıklar ya da mantık hataları , sanatçının konsantrasyon eksikliği ile ilişkilendirilmişti.
Ayrıca , Castelli tarafından gelen istek nedeniyle, Rinaldi çizimlerinin bazıları sanatçıdan izin alınarak , yeniden Filippucci tarafından modellenmiş, gözden geçirilmiştir.
( Castelli’nin , Martin’in yüzüyle ilgili Rinaldi çizimlerini çok karikatürize bulduğu belirtildi. ) Yapılan düzenleme nedeniyle , herhangi bir anlaşmazlık çıkmadığı anlaşılıyor.Çünkü Rinaldi , kendisiyle yapılan bir söyleşide , Castelli’ye hiçbir itirazı olamayacağını söyleyerek , düzenleme sonrası Filippucci’ye teşekkür ettiğini açıklamıştı.

Maceradaki çizimlere ait özelliklere, örneklerle bakalım.

Filipucci , Martin çizimlerinde her zaman Alessandrini’yi örnek almıştır. Kendisine , serinin çizimleri konusundaki çizim tarzı sorulduğunda , şunları söylemiş ;
‘’ Her tasarımcının aklında karakterin kişiliğine dair bir stereotip veya vizyon vardır. Ancak grafiksel olarak ben yeni bir karakter icat etmedim, Alessandrini modelini titizlikle takip ettim. Aslında kişiselleştirmenin tam tersini yaptım, yüzünü derinlemesine inceledim, onu “fiziksel” olarak parçalara ayırdım ve oluşmuş modelin kurallarına saygı gösterdim. Bu işi o kadar iyi yaptım ki, daha sonra seriye yeni gelen sanatçılara benim çizimlerim şablon olarak verildi! ‘’

GİZEM DOLU BİR DAHİ : ETTORE MAJORANA
Ettore , 5 Ağustos 1906’da Katanya’da çok zengin bir ailenin beş çocuğunun dördüncüsü olarak dünyaya geldi, baskıcı ve otoriter bir anne tarafından yetiştirildi. Sanatsal becerileriyle tanınanların olduğu ama , bilimsel yeteneklerin neredeyse hiç bulunmadığı, o dönemdeki Sicilya bölgesindendi.

Kendisi , daha sonraki eğitimini kısaca şöyle anlatmış ; ‘’ Klasik öğrenimimi sürdürdüm, 1923’te lise diplomamı aldım; Daha sonra düzenli olarak Roma’da mühendislik çalışmalarına katıldım.
1928’de sadece bilimle uğraşmak isteyerek fizik fakültesine geçiş talebinde bulundum ve kabul edildim. 1929’da Enrico Fermi’nin yönetimi altında teorik fizik bölümünden mezun oldum. ‘’ (‘’Radyoaktif çekirdeklerin kuantum teorisi ” tezi ile tam not almış ve onur belgesi elde etmişti.) Sonraki yıllarda Roma’daki Fizik Enstitüsü’ne katıldım ve çeşitli teorik araştırmalar yaptım. Prof. Dr. Enrico Fermi’nin bilge rehberliğinden sürekli olarak faydalandım. 

Burada , Majorana’nın karakterinde görülen ve neredeyse tüm yaşamını etkileyen ‘’ içe kapanıklık ‘’ konusuna açıklık getirmek gerekiyor. Majorana , bir çok kaynakta yer almayan , kendisini ve ailesini etkileyen trajik bir olayı yaşadı. 1924 yılında , Ettore’un kuzeni olan bir bebek, açıklanamaz bir şekilde alev alan beşikte yanarak öldü. Çocuğun amcası ve Ettore suçlandı. Ettore, amcasının masumiyetini kanıtlama sorumluluğunu üstlendi. Büyük bir kararlılıkla 1932 yılında sona eren davayla bizzat ilgilendi. Uzun süre boyunca avukatlarla müzakere etti ve ayrıntılarla ilgilendi. Amca sonuçta beraat etti , ama bu olay sürekli kaygı duyan Ettore üzerinde kalıcı etkiler bıraktı.
Majorana akranlarından çok ilerdeydi . Bilimsel çalışmalarında, başkalarının saatler harcadığı denklemleri kafasından yapabiliyordu. O zamana kadar aşılamaz gibi görünen sorunlara yeni çözümler getirdi. Fermi , onun sigara kağıdına yazıp çöpe attığı bir formülle Heisenberg in 1932 de nobel aldığını belirtir ve onu hep Newton ile aynı seviyede görmüştür. Bir sonraki bölümde detaylarıyla anlatılacağı gibi, Majorana nın çalışmaları atom altı fiziği ve füzyon üzerineydi.

1933’te birkaç aylığına Almanya’ya gitti. Döndükten sonra ruhsal sağlığındaki bozulmalar gözle görülür hale gelmeye başlamıştı. Ciddi bir şekilde gastrit hastasıydı ve akut yorgunluk belirtileri gösteriyordu. Bu yıllarda neredeyse tamamen kendi iç dünyasına kapandı. Kendini eve kilitledi, üniversiteyi nadiren ziyaret etti , ailesi ve arkadaşlarıyla iletişim kurmayı reddetti. Bu süre zarfında hiçbir şey yayınlamadı ve teorileri üzerinde gizlice çalıştı. Enstitü yaşamındaki yerini de kaybetmişti. Üstelik , arkadaşları tarafından da istenmeyen birisi olmuştu.
1934’te Roma’dayken ‘’ Via Panisperna Çocukları ‘’ denilen en önde olan teorik fizikçiler grubunda yer aldı.
1937 yılına gelinirken Majorana’nın karakteri tamamen değişti . Sürekli olarak fiziğin yanlış bir yolda olduğunu belirtiyordu , tüm teklifleri reddetti , evinden dışarı çıkmıyordu.Arkadaşları onu bu durumdan kurtarmak için bir kürsü sahibi olmasını istediler.
1937 kasımında Napoli üniversitesinde teorik fizik kürsüsü profesörü olduğunda, aynen macerada Alfredo Castelli’nin belirttiği gibi henüz 31 yaşındaydı.

MAJORANA ORTADAN KAYBOLUYOR
Martin macerasında değinilen, ünlü bilim adamının kaybolması olayı halen nasıl olduğu bilinmeyen , çözülememiş konudur. Majorana’nın kaybolmasıyla , bilim dünyası çok önemli yara almıştır.
Tarih 25 Mart 1938, Ettore 31 yaşında. İkinci Dünya Savaşı’nın başlamasına yaklaşık bir buçuk yıl var. ‘’ Via Panisperna’nın Çocukları ‘’ grubu, üyelerinin  her birinin kendi yollarına gitmesi nedeniyle dağılır. Ettore Majorana, Napoli’den (via Depretis, 72 numaradaki “Bologna” otelinde ikamet ediyordu) Palermo’ya doğru yola çıktı ve burada “Grand Hotel Sole”de birkaç gün kaldı.

Bu kalışı sırasında Napoli’den arkadaşı Antonio Carelli‘ye yolladığı mektupta şunları yazdı:
‘’ Sevgili Carrelli, artık kaçınılmaz olan bir karar verdim . Bunda tek bir bencillik zerresi bile yok ama ani ortadan kaybolmamın size ve öğrencilere neden olabileceği sıkıntıların farkındayım. Ama her şeyden önce son aylarda bana gösterdiğiniz güveni, samimi dostluğu ve sempatiyi hayal kırıklığına uğrattığım için beni affetmenizi rica ediyorum. Enstitünüzde tanıdığım ve takdir ettiğim kişiler, özellikle de Sciuti, lütfen beni de hatırlayın; Bu akşam en azından on bire kadar, hatta muhtemelen sonrasına kadar, hepsiyle ilgili güzel anılarımı saklayacağım .’’

Ayrıca ailesine de şöyle yazıyor:
‘’ Tek bir dileğim var: siyah giyinmemeniz. Geleneğe uymak istiyorsanız, bir tür yas işareti takın, ancak bu süre üç günden fazla olmamalıdır. O halde, eğer gücünüz yetiyorsa, beni kalbinizde hatırlayın ve bağışlayın. ‘’

Yazdıkları yakınları için şüpheye yer bırakmamıştı. Herkes , Ettore’un intihar etmeyi planladığını düşünmeye başladı.
Ancak Ettore son bir yazı yazarak, belki de hayatının son mektubunu bıraktı:

‘’ Sevgili Carrelli, umarım telgraf ve mektup sana birlikte ulaşmıştır. Deniz beni reddetti ve yarın Bolonya oteline döneceğim, belki seyahat edeceğim. Ancak öğretmenliği bırakmayı planlıyorum. Beni Ibsen’in romanı kahramanı gibi sanmayın çünkü durum farklı. Daha detaylı bilgi için hizmetinizdeyim. ‘’

Bir sonraki günün sabahında , yani 26 Mart 1938’de Napoli ye gitmek için gemiye bindiği biliniyor. (O sıralarda otuz bir yaşında olan bu genç, teorik fiziğin devi olarak görülüyordu. ) Bazı kaynaklarda , tıpkı Martin macerasında belirtildiği gibi, gemiden inerken iki polis tarafından görüldüğü üzerinde duruluyor. Fakat bir daha kendisinden haber alınamadı.

MAJORANA’NIN ORTADAN KAYBOLMASI SONRASI

Majorana’nın kaybolması sonrası çok derin araştırmalar yapılmıştır. Napoli ve Palermo daki otel odaları didik didik edildi. Arkadaşları Carrelli ve
Fermi dışında , tıpkı Martin macerasında belirtildiği gibi , bizzat Mussolini de bu olayla ilgilenip bir an önce bulunmasını istedi. Çünkü, atom fiziğinde bir deha olan Majorana nın düşman eline geçmesi fikri onun için çok korkutucuydu. Napoli limanı dalgıçlarca defalarca tarandı. Fakat hiçbirşey bulunamadı.
Majorana’nın kaybolması hala esrarını korumaktadır.

Akla intihar etme olasılığı gelse de genç fizikçinin bedeni asla bulunamadı. Kendisinin yanına aldığı oldukça yüklü miktarda para ve pasaport , durumu iyice garipleştirmişti. Majorana’nın ölümünü çevreleyen gizem, bazı tanıdıklarının onu ölümden sonra ara sıra sokakta uzaktan gördüklerini iddia etmeye başlayınca daha da ilginç aldı.
Kimileri bir manastıra kapandığını iddia etti. Kimileri de Ruslar tarafından kaçırıldığını ve bir atom bombası yapmaya zorlandığını söyledi. Bazıları ise Marslılar tarafından kaçırıldığını iddia etti. Ancak teorilerin en eğlenceli olanı, paralel bir evrene gitmenin bir yolunu icat ettiğini iddia eden hipotez oldu. Nitekim Castelli, Martin macerasında bu konuya kendi tarzında bir neden bulmuş.

Ölümüne dair söylentiler dolaşırken, 2011 yılına kadar hiçbir şey kanıtlanamadı.
Mart 2011’de, Roma Başsavcılığı, bir tanığın II. Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllarda Buenos Aires’te Majorana ile yaptığı görüşme hakkında yaptığı tuhaf ifade nedeniyle, soruşturma başlatıldığını duyurdu. Majorana’nın bir takım büyük bilimsel keşifleri açıkladığını iddia edildi. Tanık ayrıca Majorana ile ikinci kez görüşmeye gittiğinde ortadan kaybolduğunu ve bu nedenle bilimsel keşifler hakkında daha fazla ayrıntı veremeyeceğini iddia etti.
7 Haziran 2011’de İtalyan medyası, 1955’te Arjantin’de çekilen bir adamın fotoğrafının analiz edildiğini ve Majorana’nın yüzüyle on benzerlik noktası bulduğunu bildirdi. Fotoğrafın neredeyse 20 yıl önce ortadan kaybolan Majorana’ya ait olduğunu belirtildi. Tuhaf olan şu ki, Majorana’nın 1955’teki fotoğrafı , 1938’dekiyle aynı ,yani hemen hemen aynı yaşta görünüyordu. Ettore’un yaşlanmadığı konusunda hiçbir yorumda bulunulmamıştır.

Ancak , günümüzdeki teorik fizikçilerin önemli bir bölümü , Ettore’un kaybolması olayını , kendisi tarafından verilmiş bir mesaj olarak yorumluyorlar. Mektuplarının analizi, Majorana’nın kendine özgü kuantum mekaniksel olarak anlatım yaptığını, tıpkı ‘’ Shroedinger’in Kedisi Deneyi ‘’nde olduğu gibi, aynı anda hem ölü hem de canlı olma yanılsamasını başardığını gösteriyor.
Nobel Ödülü sahibi Fermi, Majorana’nın ortadan kayboluşunu tartışırken şu meşhur sözü söyledi: “Ettore çok zekiydi. Eğer ortadan kaybolmaya karar verdiyse kimse onu bulamayacak. Ne şimdi, ne de başka bir zamanda.” 

MAJORANA ÇALIŞMALARINDAN GÜNÜMÜZÜN KUANTUM BİLGİSAYARLARINA
1937 yılında ise teorik fizikçi Ettore Majorana bilim dünyasına çok ilginç bir teori sundu. Kendi antiparçacığı kendisi olan bir parçacık !! Fermi, Majorana’dan keşfiyle ilgili bir makale yazmasını istedi. Ancak, her zaman utangaç olan Majorana bunu reddetmiştir. 

Ettore Majorana’nın dehası, 1938’deki gizemli ortadan kaybolmasından sonra, günümüzde hala hayranlık kaynağı olmaya devam ediyor. İtalyan fizikçi, Kuantum Fiziği ve Kozmolojinin sınırlarını zorlamıştır ve çekirdek, karanlık madde gibi kavramların anlaşılmasına büyük katkılarda bulunmuştur. Devrim niteliğindeki katkıları kuantum fiziğinin teorik temellerini ilerletmede etkili olmuştur. Majorana’nın çalışmaları parçacıkların, özellikle de fermiyonların ( Fermi-Dirac istatistiğine uyan parçacıklar ) doğasını anlamaya odaklandı ve fikirlerinin bu alanda kalıcı etkisi oldu.

Aradan uzun süre geçmesine rağmen Majorana’nın fikirleri bugün deneysel olarak henüz tam anlamıyla kanıtlanamamıştır. Araştırmacılar, yıllardır sözde ‘melek parçacığı’ adı verilen parçacığı kurdukları deney sistemiyle ‘’ avlamaya ‘’ çalışıyorlar. Amaç , bu parçacığı deneysel yöntemle bularak , açığa çıkarıp , Majorana’nın teorik olarak ortaya koyduğu hipotezini ispatlamak.

Günümüzün fizik dalındaki bilim adamları şu açıklamayı yapıyorlar ;
‘’ Sıradan bir kuantum bilgisayar, uyumsuzluğa eğilimlidir – esasen bu durum , çevreye bilgi kaybıdır. Ancak Majorana fermiyonları, kuantum bilgisayarlara uygulandığında benzersiz özellik ortaya çıkar, uyumsuzluk giderilmiş olur. ‘’

Nisan 2017’de Gran Sasso’daki İtalyan nükleer fizik laboratuvarı , “Majorana’nın nötrino” parçacıklarının varlığını kanıtlamak için tasarlanmış deneyler gerçekleştirdi. ( Resim 4’de Majorana nötrinolarının yakalanması deneyi görülüyor.) Bu deneyler Evrendeki madde ve antimadde sorununa daha fazla ışık tutmaya yardımcı olmak amacıyla yapılıyor.  Bilimsel dergilerde yayınlanan araştırmanın ilk sonuçları oldukça umut verici görünüyor.

Özetle bilim dünyasının , şimdilik Majorana’nın teorik olarak bilimsel araştırma sonuçları , deneysel alanda henüz kanıtlanmış değil. Oldukça karmaşık bir deney ortamında yaratılabildikleri için Majorana fermiyonlarının şu an için evrende bulunmadıkları tahmin ediliyor. Ancak herhangi bir kesinlikten söz etmek mümkün değil, çünkü nötrinoların Majorana fermiyonu olduğu tespit edilirse, sadece deney ortamı dışında bulunabildiklerini değil, bütün evreni doldurduklarını görmüş olacağız.
Konunun, kuantum bilgi işlem alanına uygulanması için Sydney Üniversitesi ve Microsoft işbirliği çalışmaları sürmektedir.
Bilim adamı , Shoucheng Zhang keşfedilecek parçacığın ismine “Melek Parçacığı” koymayı düşündüklerini söyledi. Bu isim Melekler ve Şeytanlar isimli oldukça popüler Dan Brown romanından alınmış.
Leiden Fizik Enstitüsü’nün Allan laboratuvarından fizikçi Jianfeng Ge ve meslektaşları tarafından yapılan açıklama şöyle ;

‘’ Majorana parçacıklarının nihai kanıtını bulmak bile uzun bir yolculuk olacak. Ancak deneylerle bundan sonra ne yapacağımızı biliyoruz , tabii kolay olmayacak ! ‘’

MAJORANA OLAYININ SANATA YANSIMALARI
Bilim tarihine damga vuran Ettore Majorana olayının sanata yansımaları sadece Martin macerası ile sınırlı değil. Ön plandaki eserlere , eserleri yaratan sanatçıların görüşleriyle , kısaca bakalım .
Çizgi Roman:
” Il Segreto di Majorana “, Francesca Riccioni tarafından yazılan senaryo ile illüstratör Silvia Rocchi ‘nin birlikte oluşturdukları bir çizgi roman.

Kitabın oluşturulması sürecinin başlangıcını Francesco Riccioni şöyle anlatmış ;
‘’ Silvia’yla çalışmak büyüleyiciydi! Zaten Majorana hakkında bir kitap yazıyordum ve bir illüstratör arıyordum. Silvia’nın tarzı ile üzerinde çalıştığım hikaye arasındaki teorik bağlantı mükemmel oldu. Hiç düşünmeden ona madde ve anti-madde hakkında hikayem üzerinde işbirliği yapmak isteyip istemediğini sordum ve o da hemen evet dedi.’’

Roman:
Leonardo Sciascia‘nın polisiye romanında, bir çifte cinayeti çözmeye çalışan içe dönük akademisyen bulunuyor.Sciascia bu kitabını , önce makaleler halinde 1975 yılında La Stampa gazetesinde yayınlıyor. Kitap ülkemizde de yayınlanıyor.
Tarihsel kaynaklara dayanarak anlatılan olaylar, Majorana’nın ortadan kaybolmasından önceki yıllarda, yani 1930’ların sonunda geçiyor. Majorana konusunda , Sciascia şunları söylemiş ;
 ‘’ Tüm ‘iyi’ Sicilyalılar gibi, Majorana da bir grup oluşturmaya, dayanışma içinde olmaya eğilimli değildi  ‘’ Romanda Majorana , dışında o yıllardaki bir çok bilim adamı da yer alıyor.

Belgesel Film:
Yönetmenliğini Egidio Eronico‘nun üstlendiği, yapımcılığını Andrea Stucovitz’in yaptığı, ‘’ Kimse Beni Bulamayacak ‘’ filmindeki animasyonlar Leomacs‘a ait. Akademisyenlerle röportajlardan ve arşiv fotoğraflarından oluşan ve Sicilyalı parlak fizikçinin kaderini ele alan bir film.

Yönetmen Eronico şöyle açıklıyor: “Majorana hakkında ortak inanılan şey, her zaman çarpık kişiliğe sahip bir dahinin, içe dönük, yalnız bir adam olduğu yönündeydi. Ancak, belgeseli yaparken başka bir Majorana keşfettik.” 

Müzik:

Ve tabii ki, sanata yansıma müziksiz olamaz.

İtalyan müzik grubu Colapesce Dimartino‘dan Majorana parçası

BİR USTA SANAT ADAMI : ALFREDO CASTELLI

‘’ Majorana Olayı ‘’ macerasının senaryosu , çok yakın zamanda kaybettiğimiz çok yönlü bilim adamı, Alfredo Castelli’ye ait. Bir çok kaynakta açıklanmayan usta sanat adamının yaşamını yitirmesinin nedeni , şimdilik görülebilen bir İtalyan kaynağa göre ‘’ amansız hastalık ‘’ olarak belirtilmiş.

Yaşamı , görüleceği gibi sanata adanmış .
26 Haziran 1947’de Milano’da doğan Alfredo Castelli , her zaman büyük bir çizgi roman hayranı olmuştur. Profesyonel anlamda ilk çıkışını , daha 18 yaşındayken , 1965 yılında Astorina yayınevi tarafından yayınlanan Diabolik‘in ekinde yer alan mizahi bir çizgi roman olan Scheletrino’yu oluşturdu . İlerleyen yıllarda Angela ve Luciana Giussani’nin “siyah” serisine Castelli’nin katkısı çok sayıda senaryo yazılmasıyla somutlaştı ve günümüze kadar, bu alanda güçlü kalan bir bağ oluştu.
Hemen bir yıl sonra, 1966’da çizgi romanlara adanmış ilk İtalyan fanzini olan Comics Club 104’ü kurdu. Ertesi yıl Universo yayınevinde çalıştı , western Rocky Rider ve mizahi Pedrito El Drito’yu yazdı.
1968’de arkadaşları Marco Baratelli , Mario Gomboli ve Carlo Peroni ile birlikte Tilt (Editrice Sgt. Kirk) dergisini yarattı ve yönetti . Ertesi yıl Pier Carpi ile birlikte Peroni’nin çizdiği Zio Boris bantının yer aldığı aylık bir dergi olan Horror’a (Gino Sansoni Editore) hayat verdi .
1972’de Gli Aristocratici ve L’Omino Bufo gibi bazı serilerin yer aldığı, haftalık bir dergi olan Corriere dei Ragazzi’nin (Corriere della Sera) editörü oldu Mizah içeren iki diziyi resimledi. Yetmişli yıllarda Fransız süreli yayınları (Pif ve Scoop) ile Alman (Zack) ve hatta İtalyan (il Giornalino ve Topolino) dergileriyle sayısız işbirliği yaptı.
1971’de Zagor‘un bir öyküsünü yazdı . Ancak Sergio Bonelli’nin yayınevleriyle sürekli bir çalışma ilişkisi vardı . Mister No maceralarına başladı.
On yılın geri kalanında, Milanolu yazar ayrıca Zagor hakkında yeni hikayeler yazmaya başladı ve Giancarlo Berardi ile birlikte Ken Parker‘ın iki bölümünü yazdı.
1978’de SuperGulp sayfalarında bulundu. Sonrasında, gizemler konusunda uzmanlaşmış bir arkeolog ve kitapsever olan ve maceralı keşif gezilerinde bulunan Martin Mystere’in neredeyse bir prototipi , Allan Quartermain’i şekillendirdi. .
Castelli’nin bazı otobiyografik unsurlar kattığı bu serideki başarısı daha sonraki çalışmaları için gerçek bir sıçrama tahtası oldu. 1984 yılında, “Gizemler Sözlüğü”nün de eklendiği Martin Mystère Özel’in ilk sayısıyla ‘’ monografik ciltler ‘’ modasını başladı.
Bir diğer başarısı, 1987’de Almanak serisi doğdu. Martin Mystère’in başarısı ile, 1992’de Zona X’i yarattı. 1993 yılında Castelli Mister No üzerine çalıştı.
Bonelli ile kırk yıllık işbirliğine ek olarak, başka önemli yayıncılarla da çalışmıştır.
1983 yılında Silver (Guido Silvestri) ile Eureka’yı dergisini yönetti ve yeniden başlattı . Gli Aristocratici ve L’Omino Bufo dizilerini sürdürdü . 
Epierre yayınevinin IF dergisi için çizgi roman üzerine makaleler yazdı . Comic Art dergisi için, 2003 yılında bir televizyon dizisinin (Martin Mystery) ve bir video oyununun baş kahramanı olan Martin Mystère’in kısa öykülerini yazdı. 2017 yılında Tino Adamo , Sergio Masperi ve Luca Bertelé ile birlikte Bonelli Kids serisini yarattı .

En son eserleri arasında Apocalypse yer alıyor. Corrado Roi tarafından çizilen Aziz Yuhanna’nın vahiy kitabı , hem senaryosu hem de grafik yapısı ile büyük beğeni kazandı.
Bir çizgi roman tarihçisinin tutkusu, zamanla onu anıtsal ‘’Eccoci ancora qui!’’ gibi önemli eserleri yaratmaya yönlendirdi! (If yayınevi). Çizgi romanın doğuşu ve on dokuzuncu yüzyılın sonlarından itibaren Amerikan gazetelerinin sayfalarında yayılması üzerine , belgelerle donanmış iyi bir makale yazdı. Bunun yanında L’altro Yellow Kid , L’altro Little Nemo (Comicon), Fumettisti d’invenzione ve  Fantomas dizilerinde yer aldı .
Castelli 2023 yılında yaptığı bir söyleşide , kendisine gelen bir soruyu şöyle cevaplamış ;
Her şeyin en başından en küçük ayrıntısına kadar planlanmadığı, ancak Martin Mystère’in tarihinin parça parça inşa edilmesi için yıllar boyunca yapılan iç içe çalışmalar inanılmaz. Bu konuda neler diyebilirsiniz ?

Bu durum, o kadar da inanılmaz değil. Bazı fikirleri not aldım, bazı boşluklar bıraktım, böylece her zaman yeni bir şeylerin eklenmelerine izin verecek bir boşluk olsun diye düşündüm. Bu, öğrendiğim bir çalışma şekli.
Aslında şu ana kadar “yeniden yapılandırma” denilen şeyleri yapmak zorunda kalmadım (ve yapmak da istemedim), çünkü bunlar bana göre gerekli değil. Daha sonra, biraz karmaşık hale gelse de, Carlo Recagno ve Vincenzo Beretta tarafından seri çok iyi şekilde ilerletildi . Önemli olan, bir karakterin geçmişini anlamak için ansiklopediye başvurmak zorunda kaldığınız Marvel veya DC çizgi romanlarındaki gibi olmamasıdır.
‘’ Bir başka söyleşisinde , Martin Mystere maceraları için , farklı olarak hangi sanatçıların bulunmasını isterdiniz ? ‘’, sorusuna ;
Van Hamme ve Alan Moore’un adlarını vermiş.

Çizer Luccio Filippucci Castelli’nin 50. Sanat Yılı kutlamaları dahilinde , bir dergi kapağı için ( Fumo di China dergisinin 26 Ocak’tan itibaren gazete bayilerinde yer alan 234. Sayısı ) yaptığı çalışmada , ilginç bir çizim yapmış ! Alfredo Castelli’nin sanat yaşamında canlandırdığı tüm karakterleri , onunla birlikte çizmiş !

Resimde yer alan karakterler. Açıklamalar ve kim kimdir. bakalım.
1 – Basco, Chico ve Basco’dan , Jorge Moliteni ile birlikte ( il Giornalino , 1976);
2 – Chico, Chico ve Basco’dan , Jorge Moliteni ile birlikte ( il Giornalino , 1976);
3 – Gli Astrostoppisti’den Morgan, Nevio Zeccara ile ( Il Giornalino , 1971);
4 – Docteur Mystère , Martin Mystère, Lucio Filippucci ile birlikte ( Almanacco del Mistero , 1998);
5 – Java, Martin Mystère’den , Giancarlo Alessandrini ve diğerleri ile birlikte ( Martin Mystère , 1982);
6 – Martin Mystère’den Diana Lombard , Giancarlo Alessandrini ve diğerleri ile birlikte ( Martin Mystère , 1982);
7 – Martin Mystère , Giancarlo Alessandrini ve diğerleri ile birlikte ( Martin Mystère , 1982);
8 – Sir Aladdin Gulliver Simbad Munchhausen Jr. , Georges Pichard’la birlikte ( Bazar, 1975);
9 – Van Helsing , Marco Baratelli ve Carlo Peroni ile birlikte ( Psyco , 1970);
10 – Kaptan İtalya (Kızıllara, Marksistlere ve yıkıcılara karşı), Giorgio Cavazzano ile (cilt Il Carciofo Nazionale , 1978);
11 – Kal, Gli Astrostoppisti’den , Nevio Zeccara ile ( il Giornalino , 1971);
12 – Kafatası, Zio Boris’den , Carlo Peroni’yle birlikte ( Korku , 1970);
13 – Mister Charade , Renato Polese ile birlikte ( il Giornalino , 1971);
14 – Gölge , Ferdinando Tacconi ve Mario Cubbino’yla birlikte ( Corriere dei Ragazzi , 1974);
15 – Zio Boris’den Bloody Mary, Carlo Peroni’yle birlikte ( Korku , 1970);
16 – Drak, Zio Boris’den , Carlo Peroni’yle ( Korku , 1970);
17 – Otto Kruntz , Daniele Fagarazzi ile birlikte ( Corriere dei Ragazzi , 1972);
18 – Jean , Gli Aristocrati’den , Ferdinando Tacconi ile birlikte ( Corriere dei Ragazzi , 1973);
19 – Skeletrino , hepsinin atası: metinler ve çizimler! ( Diabolik, 7 Ocak 1965);
20 – Zio Boris , Carlo Peroni ile birlikte ( Korku , 1970);
21 – bizzat Alfredo Castelli , Alba ve Ernesto Castelli’nin işbirliğiyle (Milano, 1947);
22 – Moose , Gli Aristocrati’den , Ferdinando Tacconi ile birlikte ( Corriere dei Ragazzi , 1973);
23 – Angie, Martin Mystère’den , Giancarlo Alessandrini ve çeşitli yazarlarla birlikte ( Martin Mystère Special, 1983),
24 – L’Omino Bufo , metin ve çizimler ( Corriere dei Ragazzi , 1972);
25 – Docteur Mystère’den Radetzky’nin Faresi , Lucio Filippucci ile birlikte ( Almanacco del Mistero , 1998);
26 – Gli Aristocrati’den Kont, Ferdinando Tacconi ile birlikte ( Corriere dei Ragazzi , 1973);
27 – Edward Kelly, Martin Mystère’den , Franco Bignotti, Giancarlo Alessandrini ve çeşitli yazarlarla birlikte ( Martin Mystère Special, 1984);
28 – Burada bizim sözümüze güvenmelisiniz: melon şapka ve el, Giancarlo Alessandrini ve çeşitli yazarlarla birlikte Martin Mystère’den John Dee’ye aittir ( Martin Mystère Special, 1984).

Güle güle büyük usta .
Yarattığın maceralarla, hep bizlerle birlikte olmaya devam edeceksin.

Yararlandığım başlıca kaynaklar : ( * )
⦁ iitaly org/magazine sitesi
⦁ materialismostorico sitesi
⦁ lucialibri.it sitesi
⦁ http://www.afnews.info/wordpress sitesi
⦁ enigmap.net sitesi
⦁ cartoonclubrimini sitesi
⦁ scuole.provincia.ps.it sitesi
⦁ treccani.it sitesi
⦁ espressospin.org sitesi
( * ) Bu çalışma sırasında, bilgi edinmek , görsel unsurları araştırmak , edinilen bilginin doğruluğunu sınamak amaçlarıyla 100’ü aşkın kaynaktan yararlandım.
Yukarıdaki liste , yararlandığım kaynaklardan önemli gördüklerimi içermektedir.